Δήλωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου, για το αιφνιδιαστικό Προεδρικό διάταγμα «κήρυξης της λήξης των εργασιών της Β Συνόδου της ΙΕ Βουλευτικής Περιόδου»

Αθήνα, 04/06/2014

Από ΜΜΕ πληροφορηθήκαμε έκπληκτοι σήμερα ότι η Κυβέρνηση ήδη απεργαζόταν σενάρια πολιτικής εκτροπής, με αιφνιδιαστικό διάταγμα λήξης της συνόδου της Ολομέλειας, χωρίς καμμία ενημέρωση ούτε συναίνεση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και, προφανώς, και άλλων κομμάτων της Αντιπολίτευσης. Τίποτε σχετικό δεν ανακοινώθηκε σήμερα ενόσω συνεδρίαζε η Ολομέλεια, η οποία διέκοψε τις εργασίες της κανονικά για αύριο, με προγραμματισμένες ερωτήσεις κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Ωστόσο, η διοχετευθείσα πληροφορία επιβεβαιώθηκε πριν από λίγα λεπτά, με την τοιχοκόλληση Προεδρικού Διατάγματος που φέρει τις υπογραφές του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια και του Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Το διάταγμα συνιστά σύμπραξη των δύο κορυφαίων πολιτειακών παραγόντων, Προέδρου της Δημοκρατίας και Πρωθυπουργού, στην υπονόμευση της ίδιας της Δημοκρατίας, στην παρεμπόδιση απονομής της Δικαιοσύνης και στην φαλκίδευση της Διαφάνειας στη λειτουργία του Κράτους.

Και τούτο διότι, με το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής και την «κήρυξη της λήξης των εργασιών της Β’ Συνόδου της ΙΕ Βουλευτικής Περιόδου», θα συμβούν τα εξής:

1) Οι πρώην Πρωθυπουργοί Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμος, ο πρώην και νυν Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Ε. Βενιζέλος και πλείστοι Υπουργοί και Υφυπουργοί των Κυβερνήσεων Παπανδρέου και Παπαδήμου, εμπλεκόμενοι στις υποθέσεις του Μνημονίου, του PSI, των εξοπλιστικών και των υποβρυχίων, της λίστας Λαγκάρντ κλπ, που σήμερα έχουν βουλευτική ή/και υπουργική ιδιότητα, θα κοιμούνται (και θα ψηφίζουν) πιο ήσυχοι, αφού θα μπορούν να ισχυρίζονται ότι παραγράφηκαν οι κατηγορίες που συνδέονται με τις δεκάδες δικογραφίες, που εκκρεμούν στη Βουλή προς εξέταση για την περίοδο 2009-2012, διότι, με το προεδρικό διάταγμα κηρύσσεται «το πέρας της δεύτερης τακτικής συνόδου της επόμενης (από την περίοδο 2009-2012) βουλευτικής περιόδου» (άρθρο 86 Συντάγματος- Νόμος περί Ευθύνης Υπουργών).

2) Θα περιοριστεί ακόμη περισσότερο ο ζωντανός κοινοβουλευτικός έλεγχος (επίκαιρες ερωτήσεις και επερωτήσεις) και οι Υπουργοί που θα προκύψουν από τον ανασχηματισμό θα διευκολυνθούν να ξεπουλούν τη χώρα, τις υποδομές της, τις δημόσιες επιχειρήσεις, το φυσικό της πλούτο, τις περιοχές αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, τις ομορφιές και τις παραλίες της και να ψηφίζουν νέα μέτρα περιορίζοντας τον έλεγχό τους από το Κοινοβούλιο

3) Τα κρίσιμα νομοσχέδια, στα οποία αντιδρά όχι μόνον η Αντιπολίτευση, αλλά και κυβερνητικοί βουλευτές, θα εισαχθούν σε Τμήματα (αποτελούμενα από 100 βουλευτές έκαστο), των οποίων η σύνθεση ελέγχεται από την Κυβέρνηση, που μπορεί έτσι να παρεμβαίνει κατασκευάζοντας επίπλαστη εικόνα κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, την ώρα που η ίδια η κοινωνία έχει πριν από 10 μόλις μέρες αποσύρει την εμπιστοσύνη της στην ασκούμενη πολιτική και απονομιμοποιήσει την κυβερνητική κοινοπραξία, αναδεικνύοντας το ΣΥΡΙΖΑ και την Αριστερά πρώτη δύναμη

4) Δεν θα πραγματοποιηθεί ποτέ η συζήτηση στην Ολομέλεια για το σκάνδαλο Μπαλτάκου, που συνιστά φωτογραφία της παρακρατικής λειτουργίας της Κυβέρνησης Σαμαρά και αποκαλύπτει τα κατάφωρα πλήγματα στη δημοκρατία μέσα από την ίδια αυτήν την παρα-κυβέρνηση. Η συζήτηση αυτή δεν θα γίνει ούτε επ’ αφορμή της ποινικής δικογραφίας που αφορά τη μαγνητοσκόπηση της σχετικής συνομιλίας.

5) Δεν θα μπουν σε συζήτηση, μέχρι τον Οκτώβριο, ούτε τα υπόλοιπα αιτήματα άρσης ασυλίας βουλευτών που εκκρεμούν, μεταξύ των οποίων η διαβόητη πλέον δικογραφία εις βάρος του κ. Μιχελάκη, που έκανε 4 μήνες να βρει το δρόμο της από τη Δικαιοσύνη στη Βουλή, με τον Υπουργό Δικαιοσύνης να λειτουργεί ως τροχονόμος και ήδη παίρνει παράταση άλλων 4 μηνών.

Η Κυβέρνηση δεν έχει κανένα ηθικό, πολιτικό ή δημοκρατικό δικαίωμα να ενεργεί νοθεύοντας και υπονομεύοντας για άλλη μια φορά τη δημοκρατική λειτουργία.

Και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που ολοκληρώνει σε λίγο τη θητεία του έχοντας υπογράψει δεκάδες αντισυνταγματικές πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, όφειλε να απόσχει από την υπογραφή μιας πράξης που εξυπηρετεί όχι τη δημοκρατική νομιμότητα αλλά κομματικές και κυβερνητικές σκοπιμότητες των κομμάτων που τον εξέλεξαν στη θέση αυτή και ήδη αναζητούν πρόθυμο διάδοχό του αλλά και πρόθυμους βουλευτές να στηρίξουν άλλη μια εκτροπή. Υπογράφοντας και αυτή την πράξη εκτροπής, δεν περισώζει ούτε τα προσχήματα και αποκαλύπτει τι είδους Πρόεδρο της Δημοκρατίας θέλουν να εκλέξουν «όλοι μαζί» εκείνοι που έχουν αναγάγει σε τρόπο ζωής και λόγο ύπαρξης την εξουσία από την οποία έχουν γαντζωθεί τα χρεοκοπημένα και υπόλογα στο λαό και την ιστορία κόμματά τους.

Η μόνη δημοκρατική πράξη πολιτικής ευπρέπειας και θεσμικής ειλικρίνειας στην παρούσα συγκυρία είναι η προκήρυξη εθνικών εκλογών. Μόνον για αυτό το λόγο η Βουλή μπορεί όχι να «κλείσει για να εισέλθει σε τμήματα διακοπών», αλλά να διαλυθεί, για να διακοπεί δια παντός η καταστροφική πολιτική των μνημονίων και να οδεύσουν σε οριστικές διακοπές οι επιτηρητές, οι ντόπιοι τοποτηρητές και επιτετραμμένοι και τα πάσης φύσεως αρπακτικά που σκυλεύουν τη χώρα και το πολίτευμα.

Αθήνα, 04/06/2014