Ομιλία Ζωής Κωνσταντοπούλου, στην Βουλή κατά τη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, «Επείγουσες ρυθμίσεις του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής και άλλες διατάξεις»

Έφυγε ο κ. Βορίδης αφού μίλησε για την ανάγκη εξιχνίασης του εγκλήματος. Θα μιλήσω, λοιπόν, και εγώ για εγκλήματα, για τα εγκλήματα εκείνα τα οποία όχι απλώς δεν εξιχνιάζονται, αλλά στα οποία συμμετέχει και τα οποία καλύπτει και συγκαλύπτει η σημερινή Κυβέρνηση.

Στις Σκουριές Χαλκιδικής συντελείται ένα οικονομικό και περιβαλλοντικό έγκλημα και εσχάτως ένα έγκλημα σε βάρος των δικαιωμάτων των πολιτών. Αυτό  το έγκλημα δεν θα εξιχνιαστεί, κύριε  Βορίδη;

Οι Σκουριές Χαλκιδικής είναι υπόθεση η οποία ανατρέχει στη δεκαετία του ’90. Είναι υπόθεση την οποία παρακολουθεί από κάθε θέση, κυβερνητική ή αυτοδιοικητική, ο κ. Πάχτας. Και είναι η τελευταία πράξη ή μία από τις τελευταίες πράξεις του κ. Πάχτα πριν τη διαγραφή και καθαίρεσή του προ των εκλογών του 2004. Για το έγκλημα αυτό, κουβέντα ο κ. Βορίδης!

Για  το έγκλημα στη Λάρισα, για την εγκατάλειψη της νέας γενιάς, των νέων ανθρώπων, του λαού μας, της κοινωνίας μας σε έναν αγώνα επιβίωσης κόντρα σε μία πολιτική γενοκτονική, κουβέντα ο κ. Βορίδης!

Άλλο «νόμος και τάξη», κύριοι της Κυβέρνησης, και άλλο ο τσαμπουκάς του τζάμπα μάγκα απέναντι στους αδυνάμους και τους αδυνάτους. Οι απεργοί της Χαλυβουργίας, οι απεργοί των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, οι κάτοικοι της Χαλκιδικής και της Ιερισσού, τα παιδιά, οι μαθητές δεν είναι, δεν προσφέρονται για ασκήσεις αυτού του τύπου, της τζάμπα μαγκιάς.

Και επειδή αυτό το νομοσχέδιο και όσα ειπώθηκαν στη συζήτησή του, αλλά και όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας τις μέρες αυτές είναι απολύτως δηλωτικά και αποκαλυπτικά του ότι είστε όχι απλώς έτοιμοι αλλά και αποφασισμένοι να συμπράττετε στο έγκλημα, εγώ θα σας πω τα εξής.

Το έγκλημα στις Σκουριές Χαλκιδικής είναι έγκλημα όχι απλώς σε βάρος της τοπικής κοινωνίας αλλά και σε βάρος των συμφερόντων της χώρας και των στρατηγικών αλλά και των οικονομικών. Το έγκλημα σε βάρος των πολιτών, η σκληρή και απάνθρωπη μεταχείριση απλών ανθρώπων υπάγεται στις διατάξεις εκείνες που απαγορεύουν και τα βασανιστήρια και τη σκληρή και απάνθρωπη μεταχείριση. Είναι διεθνές έγκλημα. Γι’ αυτά δεν ακούσαμε τίποτα.

Ταυτόχρονα, βλέπουμε –και σε αυτό θα σταθώ, κύριε  Υπουργέ- να έρχεται για τρίτη φορά στη Βουλή, αφού την αποσύρατε δύο φορές, αυτή η επαίσχυντη, η επονείδιστη τροπολογία με την οποία αποπειράσθε να εκχωρήσετε και να παραχωρήσετε πρόσβαση στις πληροφορίες εκείνες και στα μυστικά εκείνα των δημοσίων επιχειρήσεων, τις οποίες θέλετε να αποκρατικοποιήσετε, στους υποψήφιους ή προεπιλεγμένους επενδυτές. Και μάλιστα λέτε ότι αυτό είναι μέσο επίτευξης καλύτερου τιμήματος. Σοβαρά;

Το να γνωστοποιείτε στους ανταγωνιστές των δημοσίων επιχειρήσεων τα μυστικά των επιχειρήσεων αυτών θα οδηγήσει σε υψηλότερο τίμημα; Σοβαρά τα λέτε αυτά; Ειλικρινά, σε ποιον τα απευθύνετε; Το να παρέχετε πρόσβαση σε απόρρητα και μυστικά της δημόσιας επιχείρησης της ΔΕΠΑ, του ΔΕΣΦΑ, που είναι γεωστρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις, είναι μέσο επίτευξης καλύτερου τιμήματος ή είναι παραχώρηση πλεονεκτήματος στους νυν ανταγωνιστές και μάλιστα και οφειλέτες προς τις επιχειρήσεις αυτές; Ποιους θέλετε να ωφελήσετε και γιατί είστε τόσο αποφασισμένοι να το κάνετε, ώστε προσπαθείτε να πιάσετε τη Βουλή στον ύπνο και να περάσετε για τρίτη φορά αυτήν την τροπολογία;

Εάν ήμουνα στη θέση των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ θα κατέθετα πρόταση ονομαστικής ψηφοφορίας για αυτήν την τροπολογία, διότι αν δεν το κάνετε αυτό, θα φέρετε όλοι την ευθύνη για την ψήφισή της και για το γεγονός ότι ανοίγετε την πόρτα των επιχειρήσεων αυτών σε εκείνους που είναι ανταγωνιστές και οφειλέτες τους.

Επίσης, επειδή ξέρετε, ότι και η πρόκληση έχει όριο, θα σας πω το εξής:

Γνωρίζετε ή δεν γνωρίζετε ότι πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΠΑ, δεσμεύονται από εμπορικές συμβάσεις και από διακυβερνητικές συμφωνίες; Το ξέρετε ή δεν το ξέρετε ότι η ΔΕΠΑ δεσμεύεται από διακυβερνητικές συμφωνίες με τη Ρωσία, με την Τουρκία και την Αλγερία; Το ξέρετε ή δεν το ξέρετε ότι αυτό το οποίο προβλέπεται περιλαμβάνει αποκάλυψη εμπορικών εμπιστευτικών πληροφοριών που μπορεί να συνιστά –και θα συνιστά- παραβίαση διακυβερνητικών υποχρεώσεων; Το ξέρετε ή δεν το ξέρετε; Αν δεν το ξέρατε σας το λέμε και δεν μπορείτε να προφασιστείτε άγνοια. Το ξέρετε ή δεν το ξέρετε, κύριε Υπουργέ; Διότι σας είπα ότι η πρόκληση έχει τα όρια της.

Λέτε: «θα τιμωρείται η παραβίαση αυτού του άρθρου κατά άρθρο 371 του Ποινικού Κώδικα», δηλαδή ως πλημμέλημα που τιμωρείται με χρηματική ποινή ή με φυλάκιση ενός έτους. Σοβαρά;

Ακούστε, λοιπόν. Επειδή η προδοσία της λαϊκής εντολής και του δημοσίου συμφέροντος δεν μπορεί να γίνεται έτσι, σας θέτω υπ’ όψιν τα άρθρα 146,147 και 148 του Ποινικού Κώδικα. Το 147, το 146 -εντάσσονται και τα τρία, απλώς σας ενημερώνω, στις προσβολές του πολιτεύματος- και το 148 ορίζουν συγκεκριμένα τι διαπράττει εκείνος ο οποίος γνωστοποιεί, παράνομα παραδίδει ή αφήνει να περιέλθουν στην κατοχή ή την γνώση άλλου έγγραφα, σχέδια ή άλλα πράγματα ή ειδήσεις που τα συμφέροντα της πολιτείας ή των συμμάχων της επιβάλλουν να τηρηθούν απόρρητα απέναντι σε ξένη κυβέρνηση. Σας ενημερώνω.

Διότι το να μας λέτε ότι αυτά που τιμωρούνται ως προσβολές του πολιτεύματος εσείς είστε διατεθειμένοι να τα υποβαθμίσετε σε πλημμελήματα από τα ελαφρότερα, ξεπερνάει κάθε όριο προκλήσεως.

Σας καλώ να αποσύρετε αυτήν την τροπολογία, όπως την αποσύρατε δύο ακόμη φορές. Το ότι εντάξατε απλώς και μόνο την εθνική ασφάλεια γνωρίζετε ότι δεν καλύπτει τίποτα και κυρίως δεν καλύπτει εκείνες τις εταιρείες που υπηρετούν γεωστρατηγικούς σκοπούς και πλεονεκτήματα της χώρας μας. Αλλιώς, καλώ τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ να καταθέσουν πρόταση ονομαστικής ψηφοφορίας, για να μην αναλάβουν συλλογικά την ευθύνη αυτού του αίσχους.[...]

Ολοκληρώνω με μια μόνο παρατήρηση που έχει να κάνει με τη διάταξη του Υπουργείου Δικαιοσύνης, με την οποία υπαναχωρεί επιτέλους το Υπουργείο από την επιμονή του να μεταφερθούν στα ειρηνοδικεία, τα ήδη υπερφορτωμένα και αποδεκατισμένα, οι υποθέσεις εκείνες οι σοβαρότατες που αφορούν υιοθεσία, δικαστική συμπαράσταση, ακούσια νοσηλεία κλπ. Έχω να πω δυο φράσεις μόνο.

Κάλλιο αργά, παρά ποτέ. Σας τα λέγαμε στις 21-8-2012, στις 24-8-2012 και στις 28-8-2012. Τα καταθέτω για τα Πρακτικά. Σας τα λέγαμε στις συνεδριάσεις της Επιτροπής τον Αύγουστο του 2012 και επιμένατε να μεταφέρετε αυτές τις υποθέσεις στο Ειρηνοδικείο. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ! Και ελπίζω να μπορέσω να πω το ίδιο για την κατάπτυστη και επονείδιστη αυτή τροπολογία για το ΤΑΙΠΕΔ.