Ποιοι φοβούνται τους πολίτες; Δακρυγόνα ή Δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών;

Ποιοι φοβούνται τους πολίτες;

Δακρυγόνα ή Δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών;

Έγινε λέει απόπειρα εισβολής στο Κοινοβούλιο. Κινδύνεψε λέει «η Δημοκρατία μας».
Εγώ ήμουν εκεί, στο Σύνταγμα. Είδα και έζησα, αυτά που δυστυχώς έχω ξαναζήσει. Είδα πώς βομβαρδίσανε απρόκλητα με χημικά και δακρυγόνα παιδιά, ηλικιωμένους, μανάδες, πατεράδες, νέους, νέες, ανθρώπους που ταξίδευαν όλη νύχτα από κάθε γωνιά της Μακεδονίας και την υπόλοιπη Ελλάδα για να διαδηλώσουν. Είδα με ποια αγωνία οι πολίτες δακρυσμένοι ζητούσαν να καταλάβουν γιατί δεν τους αφήνουν να διαδηλώσουν. «Ζωή, γιατί μας το κάνουν αυτό;» Είδα ότι, σε απάντηση της μαζικής, ειρηνικής, αποφασισμένης συγκέντρωσης βομβάρδισαν κι άλλο με χημικά μέχρι να μη μπορεί να σταθεί κανείς στην πλατεία. Εκτός από τους εξοπλισμένους με μάσκες αστυνομικούς και (παρα)κρατικούς- αφού το παρακράτος έχει εγκατασταθεί μέσα στο κράτος, ελέω Τσίπρα.

Όσο για τα ακραία στοιχεία, τους νεοναζί, αυτοί ήταν λίγοι κι έφυγαν νωρίς, συντεταγμένα, γιατί δεν τους σήκωνε το κλίμα. Ο κόσμος του συλλαλητηρίου ήταν οι έλληνες κι οι ελληνίδες, τα παιδιά και οι γονείς τους που αγωνιούν όπως εγώ κι εσύ.

Η Αυγή και η ΕφΣυν, οι κυβερνητικές εφημερίδες, κυκλοφόρησαν με εξώφυλλα, για το επικίνδυνο σχέδιο, που πατάχθηκε, χάρη στην...καλή καταστολή. Θα ανακαλούμε αυτά τα πρωτοσέλιδα στο μέλλον, όπως κάνουμε τώρα με τα πρωτοσέλιδα της Κατοχής και της Χούντας.

Νομίζουν ότι οι πολίτες δεν θυμούνται την ανελέητη επίθεση στους διαδηλωτές και Αγανακτισμένους στο Σύνταγμα το 2011, με βία, ληγμένα χημικά, δακρυγόνα; Νομίζουν ότι δεν θυμούνται ότι η ακραία κρατική βία είχε και τότε επιστρατευθεί με πρόσχημα «σχέδιο εισβολής στο Κοινοβούλιο»; Νομίζουν ότι δεν θυμόμαστε την ψήφιση του 2ου Μνημονίου από τη δοτή Κυβέρνηση Παπαδήμου το 12, με τον λαό να διαδηλώνει και να δέχεται, και πάλι, επίθεση, βία, καταστολή, ψεκασμούς, πάλι με σενάρια «εισβολής στο Κοινοβούλιο»; Ή ότι δεν θυμόμαστε τις φωτογραφίες και τα βίντεο με αστυνομικούς που φυγάδευαν κουκουλοφόρους και καδρονοφόρους μέσα από τη Βουλή;

Ως Πρόεδρος της Βουλής είχα απαγορεύσει να χρησιμοποιείται το Κοινοβούλιο ως ορμητήριο και δίοδος αστυνομικών δυνάμεων και κρατικών υπηρεσιών, που μέχρι τότε δρούσαν ανεξέλεγκτα στο προαύλιο και στα υπόγειά της. Είχα απαιτήσει να εφαρμόζεται το Σύνταγμα: τη Βουλή περιφρουρεί μόνον η Φρουρά της Βουλής υπό τον Πρόεδρο της Βουλής, που εγγυάται την αυτόνομη λειτουργία της.

Και η Δημοκρατία δεν κινδύνεψε στιγμή. Δεν κινδύνεψε ούτε όταν οι διαδηλωτές του Μένουμε Ευρώπη, του Ναι και του ΟΧΙ εισήλθαν στο προαύλιο της Βουλής και διαδήλωσαν.
Γιατί η Δημοκρατία δεν κινδυνεύει από τους πολίτες. Κινδυνεύει από τους επίορκους πολιτικούς που παραβιάζουν το συνταγματικό τους καθήκον για ανταλλάγματα, όπως συμβαίνει τώρα.

Όσοι ετοιμάζονται να ψηφίσουν Ναι στην αντισυνταγματική, αντεθνική, επιζήμια συμφωνία των Πρεσπών, σωστά φοβούνται τους πολίτες. Γιατί επιχειρούν να παραβιάσουν τη βούλησή τους. Κι αυτό είναι ορατό, αισθητό και μη ανεκτό. Τα σενάρια «εισβολής στο Κοινοβούλιο» (του οποίου τη σφραγίδα και τα κλειδιά οι ίδιοι παρέδωσαν στους δανειστές) δεν πείθουν.

Έχουν έστω τώρα, μια τελευταία ευκαιρία, να μην ολοκληρώσουν το έγκλημα. Να ρωτήσουν το λαό. Και να σεβαστούν την ετυμηγορία του.

Δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Μπορεί να γίνει ακόμη κι αφού ψηφιστεί, με αίτημα 120 βουλευτών και έγκριση 180, σύμφωνα με το άρθρο 44 παρ. 2 του Συντάγματος. Τολμούν; Αντέχουν να θέσουν στην κρίση του λαού αυτό το νομοσχέδιο;

Εμείς, η Πλεύση Ελευθερίας, το ζητούμε. Το ζητούν και χιλιάδες πολίτες και καλλιτέχνες που ήδη επώνυμα υπογράφουν για αυτό το σκοπό. Όποιος πιστεύει στη δημοκρατία, ποτέ δεν διστάζει να ζητήσει τη λαϊκή ετυμηγορία.