11.06.14

Δήλωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου για τον έναν χρόνο από το «μαύρο» στην ΕΡΤ

Δήλωση της Ζωής Κωνσταντοπούλου για τον έναν χρόνο από το «μαύρο» στην ΕΡΤ

Οι πρωταίτιοι του εγκλήματος κατά της δημοκρατικής ενημέρωσης, που έριξαν μαύρο στην ΕΡΤ και επιχείρησαν να διανείμουν τα υπάρχοντά της, σήμερα, χωρίς τη λεοντή και τη ρομφαία της εξουσίας, απέμειναν στις πραγματικές τους διαστάσεις, να ψελλίζουν προκλητικές δικαιολογίες σε στημένες εκπομπές «περιορισμένης ευθύνης» και σακατεμένης, κομμένης και ραμμένης στα μέτρα τους, «έρευνας» των κατεξοχήν ωφελημένων ιδιωτικών καναλιών, στους οποίους χάρισαν για 4η φορά φόρους, χορήγησαν παράνομα «άδεια» λειτουργίας και έδωσαν δώρο τις ψηφιακές συχνότητες (κάτι που διέλαθε εντελώς της «έρευνας»).

Κεδίκογλου, Καψής, Μάναλης και οι λοιποί που προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία, δεν έχουν τίποτε να πουν, παρά μόνο το αυτοεξευτελιστικό επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε πρόσφατα και από τον τέταρτο κατά σειρά Πρόεδρο του ΤΑΙΠΕΔ: ότι υπήρξαν όργανα και ήταν δοτοί, εκτελεστές εντολών και αποφάσεων άλλων. Ακριβώς ότι λειτούργησαν ως δοτά όργανα για να επιτελέσουν αυτό το οικονομικό και πολιτικό έγκλημα σε βάρος της Δημοκρατίας, των συλλογικών και κοινωνικών κεκτημένων, των δημοσίων αγαθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων και των πολιτών, τους καθιστά υπόλογους στην κοινωνία, την Ιστορία, αλλά και τη Δικαιοσύνη, που δεν θα παραγράψει τις ευθύνες τους και δεν θα εφαρμόσει αντισυνταγματικές «ντροπολογίες» φωτογραφικής προστασίας από τη λογοδοσία.

Η αυτοδιαχειριζόμενη ΕΡΤ των εργαζομένων, που εξέπεμπε πρωτογενές πρόγραμμα από το Ραδιομέγαρο μέχρι την εισβολή των ΜΑΤ τα ξημερώματα της 7/11/2013 και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να εκπέμπει από την ertopen, την ΕΤ3 και τις ΕΡΑ όλης σχεδόν της Επικράτειας, συγκροτεί το νέο υπόδειγμα πραγματικής Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης και αχειραγώγητης ενημέρωσης. Ο συνεχιζόμενος μέχρι και σήμερα αγώνας των εργαζομένων, που δεν υποκύπτουν στον εκβιασμό και την εξουθένωση, που χρησιμοποιεί ως όπλα της η έκπτωτη ηθικά Κυβέρνηση Σαμαρά και δεν αποδέχονται τον ρόλο του φερέφωνου, αποτελεί συλλογική παρακαταθήκη και κληρονομιά δημοκρατικού φρονήματος και στάσης ζωής, μάθημα αγωνιστικότητας και διεκδίκησης που η Δημοκρατία θα τιμήσει.

Αθήνα, 11/06/2014