Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής για τα προαπαιτούμενα

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Έχω με σαφήνεια διατυπώσει τη θεσμική μου τοποθέτηση απέναντι σε αυτό που συντελείται εδώ και δέκα ημέρες στην Ελλάδα και την Ευρώπη: ένα πραγματικό πραξικόπημα, ένας εκβιασμός και πειθαναγκασμός της νόμιμα εκλεγμένης Κυβέρνησης της Αριστεράς και των αντιμνημονιακών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, ένας εκβιασμός που μετακυλίεται κατά ριπάς στη Βουλή, με την αξίωση και εκείνη με τη σειρά της να υποκύψει.

Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τον εκβιασμό. Κανείς δεν μπορεί να τον συγκαλύψει ή να τον καλλωπίσει. Και κανείς δεν μπορεί να προσποιηθεί ότι τα προωθούμενα με διαδικασία υπέρ-κατεπείγοντος νομοθετήματα αποτελούν αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης και νομοθετική πρωτοβουλία ή νομοθετική επιλογή αυτής της Κυβέρνησης, η οποία έχει δεσμευτεί για τα ακριβώς αντίθετα, έχει λάβει λαϊκή εντολή για τα ακριβώς αντίθετα και έδωσε έναν σκληρό αγώνα για να πρωτοτυπήσει και να κάνει πράξη μετεκλογικά εκείνα που προεκλογικά υποσχέθηκε.

Κάποιοι εντός της Ευρώπης, εκβιάζοντας την Κυβέρνηση αυτή με την επιβίωση του λαού, θέλουν να απελπίσουν συνολικά και συλλογικά τους ευρωπαϊκούς λαούς. Θέλουν να τους απομακρύνουν από τη δημοκρατική διαδικασία και να τους πείσουν ότι αυτή δεν έχει νόημα. Γι’ αυτό κόπτονται και επισπεύδουν, προκειμένου το 61,3% «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος να μετατραπεί σε «ΝΑΙ», όπως επίσης κόπτονται προκειμένου το 93,12% «ΟΧΙ» του δημοψηφίσματος που διεξήχθη πανελλαδικά από τους δικηγορικούς συλλόγους της χώρας να μετατραπεί σε «ΝΑΙ».

Οι λέξεις «εκβιασμός», «πραξικόπημα», «συνθηκολόγηση» παραπέμπουν ακριβώς στην εκτροπή, η οποία συντελείται στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι πρόδηλο ότι όπως στη χώρα υπάρχουν δυνάμεις οι οποίες θέλησαν να συνταγματοποιήσουν το μνημόνιο, έτσι και στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπάρχουν δυνάμεις που προσπαθούν να το καταστήσουν ευρωπαϊκό πλαίσιο, ενώ δεν είναι.

Το να εκβιάζεται η κυβέρνηση ενός κυρίαρχου κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την απειλή άτακτης και βίαιης χρεωκοπίας, αν δεν ενδώσει σε νομοθέτηση για τον τρόπο απονομής της δικαιοσύνης, όπως είναι ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας ή αν δεν αποδεχθεί συλλήβδην μέτρα που εμπίπτουν στην εθνική κυριαρχία και να χρησιμοποιείται ένα ευρωπαϊκό όργανο, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ως εργαλείο αυτού του εκβιασμού μέσω της άρνησης παροχής ρευστότητας στο κοινό νόμισμα, αποτελεί ευθεία και κατάφωρη παραβίαση του ευρωπαϊκού δικαίου, του ευρωπαϊκού θεσμικού πλαισίου και δόλια εγκληματική συμπεριφορά.

Το να ακυρώνεται η νομοθετική λειτουργία ενός δημοκρατικού κράτους από κυβερνήσεις άλλων κρατών και εκπροσώπους διεθνών οργανισμών αποτελεί μη ανεκτό γεγονός στο διεθνές δίκαιο και στο δημοκρατικό κόσμο.

Διεκδικούν οι δανειστές, η τρόικα –που θα μου επιτρέψετε να μην τους αποκαλέσω ξανά «θεσμούς»...

…γιατί έχουν αντιθεσμική, εξωθεσμική και παραθεσμική συμπεριφορά- να έχουν χρόνο να μελετήσουν τα νομοσχέδια που ψηφίζονται σ’ αυτό εδώ το Κοινοβούλιο –δεν είχαν, λέει, χρόνο να τα μελετήσουν, ήξεραν τα παλιά του Δεκεμβρίου και τώρα δεν μπορούν να διαβάσουν καινούργια- αλλά διεκδικούν απ’ αυτή τη Βουλή να ψηφίσει εκείνα τα οποία σαφώς δεν έχει χρόνο να μελετήσει και σαφώς αντιστρατεύεται η πλειοψηφία της.

Όλα αυτά αποτελούν το άκρον άωτον της αντιδημοκρατικής, της αντιδραστικής, της αντιθεσμικής, της αντιευρωπαϊκής συμπεριφοράς. Θέλω να αναφερθώ στον Πρωθυπουργό και στην αγωνιστικότητα με την οποία απευθύνθηκε σε μας, τους συντρόφους και τις συντρόφισσές του. Τιμώ την ειλικρίνεια των λόγων του και των προθέσεών του και της πρόθεσής του ειδικά να δώσουμε μαζί –μαζί, όχι «μαζί»- όλες τις μάχες τις καλές και να τις κερδίσουμε.

Όμως, ταυτόχρονα δεν πρέπει να αμφισβητήσουμε την αμετάπειστη πρόθεση των δανειστών να μας εγκλωβίσουν, να μας παγιδέψουν, να μας ακυρώσουν, να μας εξευτελίσουν, να μας φέρουν αντιμέτωπους με τους εαυτούς μας και με τους φυσικούς μας συμμάχους, δηλαδή την κοινωνία και το λαό και ιδιαίτερα τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα και ακόμα ιδιαίτερα τις νέες γενιές και τις επόμενες γενιές, να μας διασπάσουν και να μας εκτρέψουν από τη διακυβέρνηση ή να μας καθυποτάξουν, να μας αλώσουν και να μας αλλοτριώσουν.

Για να αποτρέψουμε αυτό το εμφανές σχέδιο, πρέπει να αξιοποιήσουμε και να αξιοποιούμε όλα μας τα όπλα, να είμαστε σε ενσυνείδητη εγρήγορση και συστράτευση και να μην ξεχνάμε ποτέ την εντολή, τις πολλαπλές εντολές που μας έδωσε ο ελληνικός λαός για κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων και για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από τη μέγγενη του χρέους.

Εκ του πονηρού κάποιοι προσπαθούν να μας κάνουν να γλιστρήσουμε, να διολισθήσουμε, να ξεχαστούμε και από άγνοια, αφέλεια ή ασυνείδητη σπουδή κάποιοι μπορεί να το πράξουν.

Ήταν χαρακτηριστική η σπουδή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης να βάλει στο στόμα μας διατυπώσεις, οι οποίες θα αποτελούσαν συνομολόγηση ελεύθερης αποδοχής αυτών των εκτρωματικών διατάξεων.

Και είναι προς τιμήν του Πρωθυπουργού ότι με ειλικρίνεια μιλά εξαρχής για τις πραγματικές συνθήκες, τις όχι ομαλές, για τον εκβιασμό τον οποίο υπέστη ως Αρχηγός αυτού του κράτους, για την προσωπική δοκιμασία στην οποία υπεβλήθη και της οποίας υπήρξε μάρτυρας ο πλανήτης, ο οποίος εξεγέρθηκε διαδικτυακά μέσω της περίφημης αναφοράς «this is a coup», «είναι ένα πραξικόπημα».

Να θυμόμαστε και να το λέμε ότι δεν έχουμε την ιδιοκτησία του Προγράμματος γιατί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η διατύπωση «ιδιοκτησία του Προγράμματος» δεν είναι αθώα, δεν είναι τυχαία. Είναι η διατύπωση που αποτελεί συγκεκριμένη φραστική απατηλή μεθόδευση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το οποίο για όλες τις χώρες που κατέστρεψε με την πολιτική του, εμφάνισε τα προγράμματά του ως δήθεν επιλογή και ιδιοκτησία αυτών των χωρών.

Να μη μιλούμε για συμφωνία, διότι συμφωνία συνάπτεται ελευθέρα τη βουλήσει και όταν ο ένας εκ των δύο εκβιάζεται, αυτό δεν αποκαλείται «συμφωνία».
Να μην επικαλούμαστε ότι εισηγούμαστε αυτά τα μέτρα και αυτήν τη νομοθέτηση, γιατί δεν τα προτείνουμε.

Υπάρχει εξαναγκασμός.


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Κατά την άποψή μου, εκείνο το οποίο πρέπει να αναδειχθεί είναι ότι διαλεγόμαστε με κακόπιστους αντισυμβαλλομένους, οι οποίοι γνώριζαν εξαρχής, προ της υπαγωγής της χώρας στο μνημόνιο, ότι το χρέος της Ελλάδας δεν είναι βιώσιμο. Κι όμως το απέκρυψαν και αποκαλύφθηκε πρόσφατα μέσα και από το έργο της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους.

Οι ίδιοι οι αντισυμβαλλόμενοί μας σήμερα αναγκάζονται να ομολογήσουν ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο, αλλά και να περιγράψουν και να διαγράψουν, να προδιαγράψουν και να προβλέψουν την περαιτέρω εκτίναξή του στο 200% του ΑΕΠ για τα επόμενα έτη, ότι είναι κακόπιστοι οι αντισυμβαλλόμενοί μας και θέλησαν να σώσουν, να διασώσουν όχι τον ελληνικό λαό, όχι την ελληνική κοινωνία, αλλά τις τράπεζες, τις ιδιωτικές τράπεζες με πρώτες τις γαλλογερμανικές, δεύτερες τις ελληνικές και εν συνεχεία τους τραπεζίτες.

Να μην ξεχνάμε ότι και ο Κώδικας Πολιτικής Δικονομίας, αυτό που εξαναγκαστικά εισάγεται στη Βουλή, αποτελεί εργαλείο υπηρέτησης τραπεζικών συμφερόντων, έχει παρασκευαστεί από νομικούς συμβούλους τραπεζών, προορίζεται να κατατάσσει τις τράπεζες πρώτες στους πίνακες κατασχέσεων και πλειστηριασμών πριν από το ελληνικό Δημόσιο -και γι’ αυτό η Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους καταγράφει ότι θα προκληθεί ζημία για το ελληνικό Δημόσιο- και πριν και από τους εργαζομένους που παραδοσιακά κατά το εργατικό δίκαιο κατατάσσονται με προτίμηση.

Η αδυναμία αυτή των αντισυμβαλλομένων μας στους τραπεζίτες και τις τράπεζες καταγράφηκε και στο παράδειγμα της Κύπρου. Και δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η καταστροφή του κυπριακού τραπεζικού συστήματος συνδέεται με το ελληνικό PSI, συνδέεται με τις επιλογές συγκεκριμένων τραπεζιτών να φορτώσουν τις κυπριακές τράπεζες με ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου.

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτό αποτελεί αντικείμενο έρευνας στην Κυπριακή Βουλή και στην κυπριακή Δικαιοσύνη. Και δεν θα πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι την ίδια ώρα κάποιοι εγχώριοι αντιπρόσωποι των ίδιων συμφερόντων φρόντισαν προκειμένου να παραχωρηθούν αντί πινακίου φακής και εκτός θεσμικού πλαισίου τα καταστήματα εν Ελλάδι των κυπριακών τραπεζών σε συγκεκριμένη ελληνική ιδιωτική τράπεζα. Και δεν θα πρέπει ακόμη να ξεχνάμε τις τροπολογίες-«ντροπολογίες» με τις οποίες «νύχτα» στην προηγούμενη διακυβέρνηση επισπεύσθηκε αυτή η μεθόδευση.
Προσωπικά δεν ξεχνάω ότι όταν πρωτοεξελέγη Πρόεδρος του Συνασπισμού ο Αλέξης ο Τσίπρας ήμουν η δικηγόρος του στην αγωγή και τη μήνυση που του έκανε ο κ. Βγενόπουλος. Και θα τον ξαναϋπερασπιζόμουν με χαρά απέναντι στον συγκεκριμένο τραπεζίτη.

Δεν ξεχνάω επίσης ότι εκκρεμεί -και σας το ανακοινώνω- και αίτημα από πλευράς μέλους της Κυπριακής Βουλής, ώστε να διερευνηθεί επιτέλους και από την Ελληνική Βουλή αυτή η πτυχή.

Η ευθύνη των αντισυμβαλλομένων μας από τις διαπραγματεύσεις και η κακόπιστη συμπεριφορά τους ιδρύουν λόγους ακύρωσης των μνημονίων και διαγραφής του χρέους, το οποίο συνήφθη κατά παραβίαση του Συντάγματος, των διεθνών συνθηκών, του διεθνούς δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και επ’ αυτού έχει καταρτισθεί το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους της Βουλής, το οποίο καταθέτω στα Πρακτικά αυτής της συνεδρίασης.


Έχει, επίσης, τοποθετηθεί κατ’ επανάληψη ο Οργανισμός Ηνωμένων  Εθνών.
Είναι ενδιαφέρον το ποιοι αντιδρούν…

Δεν πιστεύω, κύριοι, να ζητήσετε να φύγουμε από τον ΟΗΕ.
Επειδή λοιπόν ο ΟΗΕ έχει κατ’ επανάληψη τοποθετηθεί…

…επ’ αυτών των θεμάτων και μέσω του ανεξάρτητου εμπειρογνώμονά του για θέματα χρέους και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επειδή πριν από μία βδομάδα τοποθετήθηκε με πολύ εμπεριστατωμένο τρόπο και η Εθνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, το ανεξάρτητο συμβουλευτικό όργανο της ελληνικής πολιτείας για θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που λέει ακριβώς αυτά, ότι δεν είναι ανεκτές άλλες περικοπές και μέτρα λιτότητας και ότι σε μη ανεκτό βαθμό έχουν παραβιαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα,…

Κύριε Πρόεδρε, είστε ευγενής, αλλά είναι εξόφθαλμη και ταυτόχρονα αποκαρδιωτικά αντικοινοβουλευτική η συμπεριφορά ορισμένων.


Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Είναι σαφείς οι τοποθετήσεις πολύ επιφανών οικονομολόγων, όπως ο κ. Στίγκλιτς που μιλά για συμφωνία με το πιστόλι στον κρόταφο, όπως ο Τομά Πικετί που επισημαίνει τον εκβιασμό και την έλλειψη ηθικού ερείσματος. Είναι σημαντικό για εμάς, για τον ΣΥΡΙΖΑ, να μην αναπαραγάγουμε τη λογική και τη ρητορική του μονοδρόμου, αλλά να δουλέψουμε…

Κύριε Πρόεδρε, αν θέλετε, για να μπορέσω να τελειώσω, να σταματήσουν οι συνάδελφοι ή αν δεν αντέχουν ας εξέλθουν της Αιθούσης…
…διότι τα τελευταία έξι λεπτά είμαι υπό συγκεκριμένη παρακώλυση.
 Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι…
Μάλλον δεν επιθυμούν οι συνάδελφοι να εισέλθουμε στην ψηφοφορία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

μίλησε ο Πρωθυπουργός για εκείνον τον σχολιαστή που αναφέρθηκε στον ίδιο ως «ξεροκέφαλο». Δεν είναι ξεροκέφαλος. Είναι ιδεολόγος και ανιδιοτελής και το μήνυμα το οποίο πρέπει να μείνει δεν είναι το μήνυμα της ξεροκεφαλιάς, αλλά είναι το μήνυμα της πεισματικής διεκδίκησης εκείνων τα οποία αποτελούν αδιαπραγμάτευτες αρχές, αξίες, αγαθά και δικαιώματα.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα σας μιλήσω ευθέως.

Μιλούν για κλονισμό της εμπιστοσύνης οι αντισυμβαλλόμενοί μας και εννοούν ότι κλονίζεται η εμπιστοσύνη από τις δημοκρατικές διαδικασίες.

Νομίζω ότι πρέπει να μιλήσουμε με ευθύτητα για το αν εμείς τους έχουμε εμπιστοσύνη. Κι εγώ ξεκάθαρα θα σας πω ότι δεν τους έχω εμπιστοσύνη. Δεν τους έχω εμπιστοσύνη ούτε καν –λείπει ο κ. Παππάς- ότι θα αφήσουν να γίνει η μάχη κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής, διότι πέντε χρόνια τώρα κάνουν τα στραβά μάτια στο όργιο διαφθοράς και διαπλοκής, που οι αντισυμβαλλόμενοί τους, οι κυβερνήσεις των πολιτικών οικογενειών τους επιδόθηκαν με συνέπεια, πέντε χρόνια τώρα έκαναν τα στραβά μάτια στο ότι δεν εφαρμόστηκαν οι ρήτρες φορολόγησης των Μέσων Ενημέρωσης, πέντε χρόνια έκαναν τα στραβά μάτια στο γεγονός ότι με χαριστικό τρόπο…

…παραδόθηκε το ραδιοτηλεοπτικό τοπίο.
Κύριε Πρόεδρε, παρακαλώ να γίνει λίγη ησυχία.
Πέντε χρόνια τώρα, μιας κι έχουμε 2015, και η λίστα Λαγκάρντ παραδόθηκε από τη Γαλλία…
…το 2010, από την ίδια την κ. Λαγκάρντ, πέντε χρόνια τώρα κάνουν τα στραβά μάτια και για τους φοροδιαφεύγοντες μεγαλοκαταθέτες εξωτερικού.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι…
Κύριε Πρόεδρε, είναι δέκα λεπτά που προσπαθώ να πω πέντε φράσεις…
...υπό τις διαρκείς παρεμβάσεις των συναδέλφων της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του ΠΟΤΑΜΙΟΥ.

Δεν τους έχω, επίσης, εμπιστοσύνη, γιατί στο νομοθέτημα που επέσπευσαν την προηγούμενη εβδομάδα, με «φωτογραφικό» τρόπο προέβλεψαν ευμενή μεταχείριση για τον επίορκο κύριο Γεωργίου και τις νομικές υπηρεσίες, τις οποίες ο ίδιος παρήγγειλε.

Έχω αμέριστη εμπιστοσύνη, αδιαπραγμάτευτη εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ, στη συλλογικότητά μας, στη συντροφικότητά μας, στην εσωτερική μας αλληλεγγύη και συνοχή και στην αλληλοϋποστήριξή μας, εκεί όπου δοκιμάζεται ο καθένας.
Θέλω να πω από αυτό εδώ το Βήμα ότι ο κανιβαλισμός απέναντι στην Νάντια Βαλαβάνη είναι δόλιος, υποχθόνιος, είναι στην κατεύθυνση της ηθικής αποδόμησης της προσωπικότητας μιας Βουλευτίνας η οποία υπήρξε ίσως η πιο εργατική της προηγούμενης Περιόδου, που με άοκνο τρόπο εργάστηκε για την αποδόμηση αυτού του φρικιαστικού συστήματος ιδιωτικοποιήσεων και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας και που όπου ετάχθη, ετάχθη με ανιδιοτέλεια και με άοκνη αφιέρωση. Θέλω με τον ίδιο τρόπο να συμπαρασταθώ και σε όλους τους συντρόφους και τις συντρόφισσές μου, που βάλλονται από τα media της διαπλοκής, προκειμένου να αποδομηθούν, να απαξιωθούν και να ακυρωθούν. Διότι  εκείνοι οι οποίοι μας επιτίθενται γνωρίζουν ότι η Αριστερά έχει το ηθικό πλεονέκτημα και αυτό το ηθικό πλεονέκτημα θέλουν να μας αφαιρέσουν.

Κλείνω λέγοντας ότι εξήγησα με σαφήνεια το απόγευμα τους λόγους για τους οποίους καταψηφίζω αυτό το νομοθέτημα. Συμφωνώ απόλυτα με τον Πρωθυπουργό ότι κανείς μας δεν είναι και δεν θα γίνει ρίψασπις και αν κάθε φορά ένα οχυρό υποχωρεί, τα υπόλοιπα πρέπει να υψώνονται.

Σας καλώ να δώσουμε τους αγώνες που ακόμα δεν έχουν δοθεί και κυρίως τον αγώνα για τη διαγραφή του χρέους, ενός χρέους που είναι απεχθές, επονείδιστο, παράνομο και αθέμιτο, δεν μας αναλογεί και δεν αναλογεί στις ζώσες και στις επόμενες γενιές.

Σας ευχαριστώ.