22.02.16
Συνέντευξη στη Neues Deutschland «Αυτό που έκανε ο Τσίπρας είναι ασυγχώρητο»
Μια συζήτηση με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου για τα λάθη του Τσίπρα και τις νέες πρωτοβουλίες της Αριστεράς στην Ευρώπη
Neues Deutschland: Μόλις έρχεστε από το συνέδριο «Plan B: Ενάντια στη λιτότητα- για μια δημοκρατική Ευρώπη», το οποίο πραγματοποιήθηκε το περασμένο σαββατοκύριακο στη Μαδρίτη. Ποιο είναι το δικό σας Plan B για την Ευρώπη;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Στη Μαδρίτη δείξαμε ότι η δημοκρατία θα επικρατήσει έναντι της χρεοκρατίας, ότι ο λαός θα επικρατήσει έναντι των τραπεζών. Η λαϊκή κυριαρχία και η κοινωνική ευημερία δεν θα υποταχθούν σε γραφειοκράτες, που δεν έχουν καμιά νομιμοποίηση. Ούτε φυσικά σε ύποπτα οικονομικά συμφέροντα ή στις αντιδημοκρατικές πρακτικές της ΕΚΤ, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Eurogroup, που αποδιαρθρώνουν την κοινωνική συνοχή και μαζί μ’ αυτό και το μέλλον της Ευρώπης.
Neues Deutschland: Υπάρχουν αυτή την περίοδο πολλά τέτοια συνέδρια στην Ευρώπη. Είναι αυτό ένα σημάδι της αμηχανίας της Αριστεράς;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Είναι σημαντικό, ότι πολλές πρωτοβουλίες – διάφορες δυνάμεις της Αριστεράς, κοινωνικά κινήματα, δημοκρατικές ριζοσπαστικές δυνάμεις- ενώνονται και συγκλίνουν. Οι συζητήσεις για το Plan B, τόσο στο Παρίσι τον Ιανουάριο, όσο και τώρα στη Μαδρίτη, αποσκοπούν στο να καταδείξουν ότι οι άνθρωποι στην Ευρώπη δεν είναι αβοήθητοι ή απροστάτευτοι απέναντι στις αυταρχικές πολιτικές και στους ολοκληρωτικούς μηχανισμούς, όπως η χρήση του δημοσίου χρέους ή της άρνησης ρευστότητας ως όπλων ενάντια στη δημοκρατία και το λαό. Και είναι σημαντικό να οικοδομηθεί μια πολιτική στράτευση στις εναλλακτικές πολιτικές, που φέρνουν το λαό και πάλι στην εξουσία και να υπερβούν τους νομισματικούς και τους οικονομικούς εκβιασμούς.
Neues Deutschland: Όμως η ήττα των εναλλακτικών πολιτικών στην Ελλάδα άφησε ένα μεγάλο κενό πίσω της.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι στην Ελλάδα δεν ηττήθηκε ο εναλλακτικός δρόμος. Προδόθηκε από τον Πρωθυπουργό Τσίπρα και μια κυβερνητική ομάδα, που αποφάσισε να προδώσει και να παραβιάσει πλήρως τη λαϊκή εντολή, για να παραμείνει στην εξουσία, για να κρατηθεί στην Κυβέρνηση. Ήμασταν πολλοί που ήμασταν έτοιμοι όχι μόνο να υπερασπιστούμε το λαό και τη δημοκρατία αλλά και να προχωρήσουμε σε εναλλακτικές λύσεις. Είμαστε πολλοί που είμαστε έτοιμοι και προετοιμαζόμαστε για την επόμενη μάχη και δεσμευόμαστε να διεκδικήσουμε και να μην υποκύψουμε.
Neues Deutschland: Ποιές εναλλακτικές εννοείτε;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πρώτα απ' όλα, οι εναλλακτικές που προωθήθηκαν στο Κοινοβούλιο. Κάποιοι από εμάς ήμασταν έτοιμοι να διεκδικήσουμε τις αξιώσεις του Ελληνικού Κράτους για τις γερμανικές οφειλές που ανάγονται στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίες, σύμφωνα με μια ειδική έκθεση του Ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών ανέρχονται μεταξύ 278-340 δις Ευρώ.
Και ήμασταν έτοιμοι να διεκδικήσουμε ακόμη τη διαγραφή του χρέους με βάση το λογιστικό έλεγχο που έγινε από μια ειδική Επιτροπή του Κοινοβουλίου, την Επιτροπή Αλήθειας Δημόσιου Χρέους. Αυτή η Επιτροπή αποκάλυψε τον χαρακτήρα του χρέους ως παράνομου, απεχθούς και μη βιώσιμου. Απέδειξε ότι δεν είναι το αποτέλεσμα υπερβολικών δημόσιων δαπανών αλλά, αντίθετα, συνδέεται με μια σειρά υποθέσεων διαφθοράς, μεταξύ των οποίων συμφωνίες εξοπλισμών, όπως η υπόθεση της Siemens, που δωροδοκούσε επί χρόνια Έλληνες κυβερνητικούς αξιωματούχους για να εξασφαλίζει συμβόλαια με το Ελληνικό Δημόσιο.
Εκτός αυτού, όμως, υπήρχαν τρόποι να παρακάμψουμε τον οικονομικοπολιτικό εκβιασμό άρνησης ρευστότητας: να μην προχωρήσουμε σε καμιά πληρωμή, κατά τη διάρκεια του λογιστικού ελέγχου του χρέους και να εισαχθούν εναλλακτικοί και συμπληρωματικοί τρόποι πληρωμής ή νομίσματα. Αυτά ήταν τα ελάχιστα εργαλεία κοινωνικής προστασίας απέναντι στο οικονομικό πραξικόπημα.
Neues Deutschland: Η γερμανική κυβέρνηση δεν ήθελε να δεχτεί μια περικοπή χρέους. Το επιχείρημα ήταν ότι η Ελλάδα έπρεπε να επιστρέψει τα χρήματα που έλαβε από τη Γερμανία.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Σε ποιόν τα έδωσε; Η Επιτροπή Χρέους έδειξε, ότι τα επονομαζόμενα «πακέτα διάσωσης», τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις, δεν χρηματοδοτούσαν σε καμιά περίπτωση το Ελληνικό Κράτος, αλλά σχεδιάστηκαν για να εξυπηρετήσουν τη διάσωση των γερμανικών και γαλλικών τραπεζών, που θα κινδύνευαν στην περίπτωση στάσης πληρωμών ή περικοπής χρέους και ωφελήθηκαν από την προνομιακή γνώση ότι το ελληνικό χρέος ήταν μη βιώσιμο και αδύνατο να αποπληρωθεί.
Σε αυτές δόθηκε χρόνος να ξεφορτωθούν ελληνικά κρατικά ομόλογα που διακρατούνταν μεταξύ 2010-2012. Έτσι απέφυγαν ζημιές από την αναδιάρθρωση του χρέους.
Η Επιτροπή περαιτέρω απέδειξε ότι εννιά στα δέκα ευρώ που έχουν «δοθεί» στην Ελλάδα από το 2010 επέστρεψαν πίσω στους πιστωτές. Στο μεταξύ το ελληνικό χρέος σήμερα διογκώνεται με προοπτική το 200% του ΑΕΠ ενώ το 2009 ήταν μικρότερο του 120% του ΑΕΠ. Η κοινωνία βυθίζεται στην ανεργία, την απόγνωση και τη δυστυχία.
Neues Deutschland: Οι Έλληνες όμως καταψήφισαν αυτήν την πολιτική.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι, στο δημοψήφισμα του περασμένου Ιουλίου το 62% του ελληνικού λαού ψήφισε ένα μεγαλειώδες «ΟΧΙ» σε μέτρα υπολογισμένα να καταστρέψουν ό,τι έχει απομείνει από την ελληνική κοινωνία. Είναι ξεκάθαρο ότι τα γεγονότα του περασμένου καλοκαιριού συνιστούν πραξικόπημα σε βάρος του λαού. Αυτό το πραξικόπημα υλοποιείται τώρα από την ελληνική κυβέρνηση που εφαρμόζει μέτρα αντίθετα προς τη λαϊκή εντολή και το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος.
Neues Deutschland: Μετά από αυτά τα γεγονότα ήρθατε την περασμένη εβδομάδα για πρώτη φορά στη Γερμανία, προκειμένου να μιλήσετε για τη Δημοκρατία στο «Europoly», στο Θέατρο του Μονάχου.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Θεωρώ σημαντικό οι άνθρωποι στη Γερμανία να ενημερωθούν για το τι πραγματικά συνέβη και ακόμη συμβαίνει στην Ελλάδα, και πώς αυτή η καταστροφή διαλύει τόσο τη δημοκρατία όσο και την Ευρώπη. Είναι σημαντικό να μεταφέρω αυτό το μήνυμα χωρίς διαστρεβλώσεις και χωρίς προπαγάνδα. Θεωρώ επίσης σημαντικό να ακούσω τους Γερμανούς πολίτες να μιλούν οι ίδιοι για λογαριασμό τους, σε θέματα που πρέπει να συζητιούνται ανοιχτά στην κοινωνία και όχι πίσω από τις κλειστές πόρτες γραφειοκρατικών, μη νομιμοποιημένων δημοκρατικά συναντήσεων. Η εμπειρία στο «Europoly» αποδεικνύει ότι οι λαοί στην Ευρώπη έχουν επί της ουσίας πολύ περισσότερα κοινά από όσα φοβούνται οι κυβερνήσεις.
Neues Deutschland: Αλλά πού είναι οι Έλληνες σ’ αυτές τις συζητήσεις; Έχασαν το κουράγιο τους;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Οι Έλληνες δεν εγκαταλείπουν την ελπίδα ούτε την αλληλεγγύη ούτε το αίτημα για δημοκρατία. Υπάρχουν αρκετές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του «Plan B» αλλά και στην Ελλάδα, όπου οι πολίτες ενώνονται για να υπερασπιστούν τη ζωή, τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους. Και θα υπάρξουν στο μέλλον κι άλλες συγκεκριμένες πολιτικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες.
Προσωπικά θα αναλάβω συγκεκριμένες πολιτικές πρωτοβουλίες αλλά και θα στηρίξω τις υπάρχουσες, για την υπεράσπιση του λαού και της Δημοκρατίας, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
Neues Deutschland: Δεν έχετε δηλαδή καμιά απολύτως προσμονή από τον ΣΥΡΙΖΑ;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτό που αποφάσισε ο Τσίπρας να υπογράψει, δεν έχει καμιά σχέση με αριστερή πολιτική. Εφαρμόζει μια ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική και δεν έχει κανένα δικαίωμα να το κάνει αυτό στο όνομα της Αριστεράς. Δυστυχώς αποδείχθηκε ότι ο Τσίπρας ακολουθούσε μια διαφορετική ατζέντα, άλλη από αυτή που εγκρίθηκε από το λαό στις εκλογές του Γενάρη του 2015. Την κρίσιμη στιγμή, στα τέλη του Ιουλίου, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κράτησε δυστυχώς μια καθαρή θέση - στην πραγματικότητα καμία θέση - ενάντια στο Μνημόνιο, με την υπόσχεση ότι θα συζητιούνταν όλα σε ένα συνέδριο του κόμματος τον περασμένο Σεπτέμβριο. Άλλη μια ψευδής υπόσχεση του Τσίπρα.
Neues Deutschland: Ήταν αυτή η στιγμή που φύγατε από το κόμμα;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Έφυγα από τον ΣΥΡΙΖΑ όταν η κυβέρνηση διέλυσε τη Βουλή, προκειμένου να εφαρμόσει το μνημόνιο με μια νέα κοινοβουλευτική σύνθεση. Και το θεωρώ τιμή μου που αντιστάθηκα στους πιστωτές και αρνήθηκα να τους παραδώσω τα κλειδιά της Βουλής. Όταν προκηρύχθηκαν οι εκλογές, δεν υπήρχε πια ΣΥΡΙΖΑ. Οι πιο δημοφιλείς βουλευτές είχαν φύγει από το κόμμα, είχε παραιτηθεί ο Γραμματέας του Κόμματος, σχεδόν η μισή Κεντρική Επιτροπή και η Νεολαία. Θα έλεγα ότι ακόμη και το να αποκαλεί κανείς αυτό το κόμμα ΣΥΡΙΖΑ είναι απάτη.
Neues Deutschland: Είχε ο ΣΥΡΙΖΑ ελπίδα;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πιστεύω ειλικρινά, ότι υπήρχε εναλλακτικός δρόμος για το κόμμα. Και γι' αυτό είναι ασυγχώρητο αυτό που έκανε ο Τσίπρας.
Neues Deutschland: Πού είστε σήμερα οργανωμένη;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Προς το παρόν δεν συμμετέχω σε κανένα κόμμα. Αλλά σχεδιάζω να πάρω σύντομα τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, ώστε να φτιαχτεί ένα πραγματικά ευρύ, λαϊκό, δημοκρατικό μέτωπο, που να ζητά την επιστροφή, όσων έχουν πάρει οι πιστωτές και οι κυβερνήσεις από τη χώρα και το λαό.
Ακολουθεί το κείμενο στα Αγγλικά
Neues Deutschland: You are on your way to Plan B Conference in Madrid. What is your Plan B for Europe?
Zoe Konstantopoulou: In Madrid, we aim to show that democracy will prevail over debtocracy and that the people will prevail over banks. That popular sovereignty and social prosperity will not be subjected to non-legitimized bureaucrats, obscure financial interests and the undemocratic practices of the ECB, the European Commission or the Eurogroup, which are currently dismantling social cohesion and the prospect of Europe.
Neues Deutschland: There are many conferences in Europe now. A sign of disorientation of the left?
Zoe Konstantopoulou: It is important that compatible initiatives, involving the forces of the left, the social movements, the radical democratic forces, unite and converge. The Plan B discussions of both Paris and Madrid aim to show that the people and democracy are not defenseless or helpless against authoritarian policies and totalitarian mechanisms - including the use of state debt or the denial of liquidity as weapons against democracy and the people. And to construct true political commitment for alternatives, which bring the people back to power and overcome monetary or liquidity blackmails.
Neues Deutschland: Still the defeat of alternative politics in Greece last summer has left a gap.
Zoe Konstantopoulou: I would like to clarify that alternative politics were not defeated in Greece: they were betrayed by Prime-Minister Tsipras and a governmental team, which decided to betray and violate popular mandate in order to maintain power and recycle themselves in Government. There were those of us who were ready not only to defend the people and democracy, but also to go ahead with alternatives. There are those of us who stand ready to prepare for the next battle and to commit ourselves to demand, not to succumb.
Neues Deutschland: Which alternatives do you mean?
Zoe Konstantopoulou: First of all, there were alternatives promoted by the Parliament. There were those of us who were ready to pursue the Greek state claims for the German reparations due ever since the Second World War, amounting to 278-340 billion Euros according to a special report by the Ministry of Finance. And we were ready to pursue a debt write-off, based on the outcome of the audit of the greek debt by a Special Parliamentary Committee. The Truth Committee on Public Debt. It showed the illegal, odious and unsustainable character of Greece's Debt and proved that it is not the result of overspending in the Public Sector, but rather it is linked to a series of corruption cases, including several armament-cases and the Siemens case, which has been bribing Greek government officials for years to get access to public contracts, damaging the State. Secondly, there were alternatives to go around the liquidity blackmail: not to effectuate disbursements while the audit was on and to provide for alternative and supplementary payment methods or currency: these are minimal social defense tools against the economic coup.
Neues Deutschland: Still the German government insisted that Greece has to pay back public debts because Germany gave it to the Greek State.
Zoe Konstantopoulou: To whom? The Debt Truth Committee showed that the so-called bail-out agreements (Memoranda of Understanding and Loan Agreements) did not finance the Greek State, but they were designed to save German and French private banks, which were endangered by a possible default or debt write-off and they profited from the privileged knowledge of the unsustainable character of the Greek debt: they were given time to get rid of the Greek state bonds they were holding between 2010 and 2012, thereby avoiding damages when the restructuring was effectuated. The Committee further showed that 9 out of 10 Euros “given” to Greece ever since 2010 have been directed back to the creditors. Meanwhile, the Greek Debt is rising towards 200% of the GDP, as opposed to less than 120% back in 2009 and the society is sinking in despair, unemployment, misery.
Neues Deutschland: The Greeks voted against these politics.
Zoe Konstantopoulou: Indeed, at the July Referendum, 62% of the Greek people voted a glorious NO to measures calculated to destroy what is left of the Greek society. It is clear that what happened last summer was a coup against the Greek people. And it is also clear that this coup is now being carried out by the Government, which is implementing measures contrary to the popular mandate and to the referendum outcome.
Neues Deutschland: You have been in Germany for the first time this week, participating in Europoly theater event.
Zoe Konstantopoulou: It is important to let people here understand what is really happening in Greece and how this disaster is destroying Europe and Democracy. It is important for me to communicate the messages from the Greek people free from distortion and propaganda. It is also important to hear German citizens speak for themselves on matters which should be dealt with on a society level, out in the open, and not behind the closed doors of bureaucratic non-legitimized meetings. The experience at Europoly only proves that there are much more in common between the people than the governments fear...
Neues Deutschland: And the Greeks? Have they lost their hope?
Zoe Konstantopoulou: Greeks are not giving up on hope. Nor are they giving up on solidarity and the claim for democracy. There are several initiatives both in the context of Plan B and in the national context, uniting people who are ready to fight for their lives, for their rights, for their dignity. And there will be more concrete political and social initiatives in the future. As for myself, I am willing to take specific political initiatives, but also support existing ones, in order to defend the people and democracy, not only in Greece, but in the whole of Europe. It is necessary to create a real wide, radical, popular democratic front to claim what the creditors and the governments have been taking away from the country and the people.
Neues Deutschland: So you don't count on Syriza at all anymore?
Zoe Konstantopoulou: What Tsipras chose to sign up to has nothing to do with left politics, he is now implementing extreme neoliberal policies and has no right to do this in the name of the left. Unfortunately, it was proven that Tsipras was pursuing a different agenda than the one approved by the January 2015 elections. At the crucial moment, end of July, SYRIZA as a party did not take a clear stance- it did not take any stance- against the Memorandum, upon the promise that a party congress would be held last September- yet another false promise by Tsipras.
Neues Deutschland: That is when you left the Party?
Zoe Konstantopoulou: I left SYRIZA when the government dismantled the Parliament to implement the memorandum with a new parliament. I consider it my honor to have resisted to the creditors and refused to deliver the Parliament's keys to them. By the time elections were proclaimed, there was no SYRIZA anymore. The most popular members of parliament had left the party, the party's secretary, almost half the central committee, the party's youth. I would say that to even call the current governing party “SYRIZA” is a fraud.
Neues Deutschland: Did Syriza have a chance?
Zoe Konstantopoulou: I honestly believe that there was another alternative for the Party. And this is yet another reason why Tsipras is unforgivable.
Neues Deutschland: Where are you organized now?
Zoe Konstantopoulou: I am currently not organized in a Party, but I intend to undertake the necessary initiatives in order to create a real wide popular democratic front to claim what the creditors and the governments have been taking away from the country and the people.