H Zωή Κωνσταντοπούλου στα Παραπολιτικά (11/12/2020)

Η συνέντευξη της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στα Παραπολιτικά 90,1 και στον Παναγιώτη Τζένο.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Καλημέρα σας.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΖΕΝΟΣ: Καλή σας ημέρα, κυρία Κωνσταντοπούλου. Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που αποδεχτήκατε την πρόσκληση. Λοιπόν, αυτή τη στιγμή ο κύριος Τσίπρας βρίσκεται στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤΕΝΝΑ, δίνει, προσπαθεί, τουλάχιστον, να δώσει εξηγήσεις για το συγκεκριμένο θέμα το οποίο έχει προκύψει με την βίλα στο Σούνιο. Οφείλω να πω, ότι, πραγματικά, όταν έλεγε ότι 17 ώρες διαπραγματευότανε και έφερε το Μνημόνιο και εσείς τότε, δικαιολογημένα, κατά την προσωπική μου άποψη, επιλέξατε να διαχωρίσετε το δρόμο σας από την Kυβέρνηση, τότε, του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον, τα πήγε καλά ο Πρωθυπουργός, είναι καλός στις διαπραγματεύσεις, κατάφερε μία βίλα 1.200.000 ευρώ, να τη νοικιάσει με 500 ευρώ και να βάλει και τον ιδιοκτήτη να πληρώσει και τα έξοδα. Καλός διαπραγματευτής  ο κύριος Τσίπρας, έτσι;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Τζένο, νομίζω ότι από την υπόθεση αυτή, εκείνο το οποίο αναδίδεται με τρόπο ο οποίος είναι βοών, θα έλεγα, είναι αποστομωτικός την ίδια ώρα, είναι ότι και ο κύριος Τσίπρας  αλλά κι άλλα πρόσωπα που βρέθηκαν στην εξουσία με την σημαία της Αριστεράς, επέλεξαν να αναβιβάσουν το βιοτικό τους επίπεδο και να επιφυλάξουν στον εαυτό τους πολυτέλειες και χλιδές, σε μία περίοδο κατά την οποία είχαν την ευθύνη μιας χώρας η οποία στραγγαλιζόταν και εξακολουθεί η χώρα μας να στραγγαλίζεται με τη θηλιά του χρέους, την ώρα λοιπόν, που είχαν την ευθύνη να μεριμνήσουν για τον λαό, σιγά-σιγά μερίμνησαν για τον εαυτούλη τους και στην περίπτωση του κυρίου Τσίπρα αυτό το οποίο, δυστυχώς, αποκαλύπτεται είναι ότι δεν αρκέστηκε στην αρχική αν θέλετε αλλαγή βιοτικού επιπέδου, αλλά σιγά-σιγά και περνώντας και στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, που είναι ένας θεσμικός πυλώνας της Δημοκρατίας η Αξιωματική Αντιπολίτευση, είναι ο τέταρτος πυλώνας της Δημοκρατίας, φρόντισε ακόμη περισσότερο να μην απολέσει  ικανοποιήσεις και απολαύσεις, οι οποίες, όμως, θα μου επιτρέψετε να σας πω, ότι δεν έχουν καμία σχέση με όσα διακηρύσσει το κόμμα αυτό ότι πρεσβεύει και δεν έχουν καμία σχέση με εκείνα για τα οποία ο Ελληνικός λαός, κάποτε, εμπιστεύτηκε το ΣΥΡΙΖΑ. Μου προκαλεί, όμως, ακόμη μεγαλύτερη αποστροφή το γεγονός ότι ένα ολόκληρο Κόμμα και πάρα πολλά στελέχη του, βγαίνουν δημόσια για να δικαιολογήσουν αυτή την κατάντια. Βγαίνουν δημόσια για να πουν ότι, είτε δεν έγινε και τίποτε, είτε ότι αυτά είναι νόμιμα, άρα ηθικά. Υιοθετούν, δηλαδή, πρακτικές και προσεγγίσεις που τις ξέρουμε από το παρελθόν και από το απώτατο παρελθόν και από την δεκαετία του ‘80 ακόμα, όταν δικαιολογούνταν τότε βίλες με την αιτιολογία των δανείων από φίλους.

Π.Τ.: Αυτό το οποίο θέλω να ρωτήσω είναι, γιατί βλέπω έναν εκνευρισμό. Και τον βλέπω τον εκνευρισμό από την πλευρά του κυρίου Τσίπρα και η αλήθεια είναι ότι, με εξαίρεση τον κύριο Πολάκη, την αδερφή του την κυρία Ζανέτ Τσίπρα η οποία έχει αναλάβει και ρόλο σημαντικό το τελευταίο διάστημα, η αλήθεια είναι, παρεμβαίνει στα πράγματα η οικογένεια του κυρίου Τσίπρα, με τον κύριο Καρανίκα, τον κύριο Φλαμπουράρη, δεν βλέπω και τα υπόλοιπα στελέχη, δηλαδή, βλέπω τους 53 είναι λίγο κουμπωμένοι, βλέπω άλλα στελέχη τα οποία επίσης είναι λίγο κουμπωμένα. Τι είναι αυτό το οποίο χαλάει επί της ουσίας στον κύριο Τσίπρα αυτή η ιστορία; Χαλάει το παραμύθι του λαϊκού παιδιού; Χαλάει το παραμύθι του παιδιού του οποίου κατάφερε από το μηδέν να βρεθεί στην εξουσία και εν συνεχεία να εκφράζει το αίσθημα του απλού κόσμου, του λαϊκού κόσμου;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω, κύριε Τζένο, ότι αυτό το οποίο συμβαίνει, είναι ότι πια, είναι στο φως το πραγματικό πρόσωπο και αυτού του Κόμματος, γιατί, εγώ, θα μου επιτρέψετε να σας πω, ότι δεν θεωρώ ότι η σιωπή, η οποία είναι μία σιωπή αναμονής, μία σιωπή εφεκτική, αλλά, δεν έχει βγει και κανένας να πάρει αποστάσεις, το Κόμμα επισήμως, αντίθετα, δικαιολογεί τον Αρχηγό του. Αυτό το οποίο λοιπόν, συμβαίνει είναι ότι βγαίνει στο φως το πραγματικό πρόσωπο και αυτού του πολιτικού προσώπου και αυτού του πολιτικού Κόμματος και αυτό ξεβολεύει γιατί, η υποκρισία είχε γίνει δεύτερη φύση αυτού του πολιτικού φορέα και πάντοτε, όταν το ψέμα αναδεικνύεται υπάρχουνε και οι παράπλευρες και οι άμεσες συνέπειες της ανάδειξης του ψέματος. Όμως, θα σας πω το εξής, γιατί εμένα μου αρέσει να είμαι δίκαιη και μου αρέσει και να θυμάμαι το τί έχουμε ζήσει και το τί έχουμε εισπράξει ως κοινωνία. Μιλάμε για έναν πολιτικό ο οποίος ως εν ενεργεία Πρωθυπουργός της χώρας, πρώτον, επέλεξε να βελτιώσει τη ζωή του κατ’ αυτό τον τρόπο την ώρα που η χώρα στραγγαλιζόταν και ο ίδιος έβαζε την υπογραφή του για να χαντακωθούμε ακόμη πιο βαθιά στη δίνη του χρέους και μιλάμε, ταυτόχρονα, για έναν πολιτικό ο οποίος την ώρα που ήταν Πρωθυπουργός της χώρας και χαροπάλευαν άνθρωποι, αγνοούνταν άνθρωποι και είχαν καεί τόσοι άνθρωποι με ευθύνη του στο Μάτι, πήγε διακοπές σε θαλαμηγό φιλικής εφοπλιστικής οικογένειας στα κρυφά και όταν στη συνέχεια αυτό αποκαλύφθηκε, έβαλε μπροστά τα παιδιά του για να το δικαιολογήσει και είπε το έκανα για τα παιδιά μου. Άρα, μιλάμε για αυτή την ποιότητα ανθρώπου και πολιτικού, πράγμα που σημαίνει ότι τίποτε δεν πρέπει να μας εκπλήσσει και τουλάχιστον εμένα, εδώ και αρκετό καιρό δεν με εκπλήσσει τίποτε. Από την άλλη, δεν μπορώ παρά να πω, ότι το επίπεδο της ενασχόλησης της πολιτικής, του πολιτικού διαλόγου αυτή τη στιγμή και το επίπεδο των τοποθετήσεων γύρω από αυτό το ζήτημα αναδίδει και αναδεικνύει μία πάρα πολύ βαθιά παρακμή.

Π.Τ.: Δεν μπορώ να διαφωνήσω σε αυτό το οποίο λέτε, αλλά, έχω την αίσθηση ότι αυτό, μάλλον, οφείλεται στο γεγονός, στον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε ο κύριος Τσίπρας. Θυμίζω ότι χρειάστηκαν τρεις ανακοινώσεις. Η πρώτη ανακοίνωση, διότι μιλάμε για μία παραπολιτική είδηση έτσι; Η οποία αναδείχθη ως πολιτικό θέμα διότι, επέλεξε αρχικά ο ΣΥΡΙΖΑ να βγάλει μία ανακοίνωση περάστε να σας κεράσουμε κουραμπιέδες από την Κυψέλη. Στη συνέχεια, όταν τέθηκαν κάποια ερωτήματα, βγήκε μία δεύτερη ανακοίνωση η οποία έλεγε ότι, είναι γνωστό ότι εγώ νοικιάζω ένα σπίτι στην Λαυρεωτική, αναφερόμενος στο σπίτι που ήδη νοίκιαζε και εν συνεχεία ο ίδιος μπήκε στη διαδικασία να δώσει στοιχεία τα οποία, φαντάζομαι, ότι κανείς δεν μπορεί να μπει στη διαδικασία του να κρίνει αν είναι νόμιμο ένα συμφωνητικό το οποίο λέει ότι μια βίλα μπροστά στη θάλασσα, στη συγκεκριμένη περιοχή, ανάμεσα σε εφοπλιστές, επιχειρηματίες και μία συγκεκριμένη, αν θέλετε, τάξη ανθρώπων πληρώνει 500 ευρώ, μπορεί ο άνθρωπος να έχει καταφέρει να κάνει αυτή την διαδικασία. Από την άλλη, όμως, αντιλαμβάνεστε ότι ο κόσμος αναρωτιέται. Σου λέει, είναι δυνατόν να βγαίνει ένας πρώην Πρωθυπουργός ο οποίος έλεγε, κανένα σπίτι στα χέρια Τραπεζίτη, έλεγε όχι στους πλειστηριασμούς και έφερε και τα σπίτια στα χέρια Τραπεζιτών και τους πλειστηριασμούς και να λέει ότι, εγώ αυτό το πράγμα το νοικιάζω με 500 ευρώ, όταν υπάρχουν άνθρωποι, ακόμα και τώρα και στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη, που παλεύουν για να βρουν νοίκια για τα παιδιά τους σε φοιτητουπόλεις, που, αυτή τη στιγμή μάλιστα, δεν κάνουν ούτε καν μαθήματα και τα νοίκια τρέχουνε κανονικά; Δηλαδή, θέλω να πω, δεν είναι μόνο παραπολιτικό το θέμα, είναι και βαθιά πολιτικό το θέμα.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Τζένο, για μένα το θέμα είναι μείζον, από την άποψη ότι υπάρχει, σαφώς, η ηθική διάσταση του γιατί ασχολείται κανείς με την πολιτική και γιατί επιδιώκει να αναλάβει θέση ευθύνης και εξουσίας και εδώ υπάρχει μία σαφής απόδειξη ότι απώτερος σκοπός είναι η πολυτέλεια και η προσωπική αναβίβαση, οικονομική και περιουσιακή, υπάρχει, όμως, και ένα ζήτημα που έχει να κάνει με την πραγματική φύση από τη μία πλευρά μιας τέτοιας συναλλαγής, γιατί είναι μία οικονομική συναλλαγή η εκμίσθωση ενός ακινήτου και τα χαρακτηριστικά αυτής της συναλλαγής, έτσι όπως εμφανίζεται, είναι ότι είναι χαριστική, σχεδόν. Δηλαδή, ότι για ένα ευτελέστατο τίμημα παραχωρείται ένα περιουσιακό στοιχείο υψηλότατης αξίας. Αν, λοιπόν, υπάρχει μία σχεδόν χαριστική συναλλαγή, θα πρέπει και να αιτιολογηθεί για ποιο λόγο γίνεται αυτή η χαριστική συναλλαγή. Τι επιδιώκει εκείνος ο οποίος, σχεδόν, χαρίζει.

Π.Τ.: Να θυμίσω κάτι εδώ γιατί είπατε…

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Παρακαλώ.

Π.Τ.: … είπατε προηγουμένως, και πολύ εύστοχα, αναφέρατε την περίπτωση των φωτογραφιών που είχαμε δει τότε μετά το Μάτι στο σκάφος της κυρίας Παναγοπούλου, την οποία ο πρώην Πρωθυπουργός, τότε, χαρακτήριζε ως συνεργάτιδά του, θυμίζω ότι λίγους μήνες μετά υπήρξαν δημοσιεύματα τα οποία ποτέ δεν διαψεύστησαν, ότι την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ λύθηκε ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για τη συγκεκριμένη κατοικία, γιατί έχει και μία κατοικία στην συγκεκριμένη περιοχή η κυρία Παναγοπούλου, με το θέμα του αιγιαλού, με αποτέλεσμα να ανέβει κατακόρυφα η αξία του ακινήτου. Αυτά είναι πράγματα τα οποία έχουνε βγει, έχουν κατατεθεί, υπάρχουν κανονικά και τα ΦΕΚ, δεν έχει διαψευστεί ποτέ. Απλά το λέω αυτό για να μείνει στην συζήτησή μας, επειδή αναρωτιέστε για το ποια μπορεί να είναι η συναλλαγή…

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Τα ανταλλάγματα…

Π.Τ.: …έτσι. Ποια μπορεί να είναι τα ανταλλάγματα.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Εγώ νομίζω ότι αυτό, λοιπόν, είναι ένα θέμα το οποίο δεν μπορεί να μείνει αναπάντητο, είναι ένα θέμα το οποίο βοά, όπως είναι θέματα τα οποία βοούν γύρω από αυτό το ζήτημα και άλλα ερωτήματα και ερωτηματικά που έχουνε να κάνουνε και με την προστασία του περιβάλλοντος και με την προστασία του αιγιαλού. Αυτή τη στιγμή και  κατά νου δεν μπορεί ο καθένας ούτε να χτίζει δίπλα στη θάλασσα, ούτε να κάνει οικοδομικές εργασίες και ανακαινίσεις χωρίς άδειες της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας, των αρμοδίων υπηρεσιών. Αυτά, φαντάζομαι, ότι θα ερευνηθούν, θα φωτιστούν περαιτέρω. Το ζήτημα, πάντως, παραμένει ανοιχτό και, κυρίως, θα έλεγα, ότι αφαιρεί κάθε δικαιολογία και κάθε πρόσχημα από όλους εκείνους οι οποίοι παρίσταναν και ακόμα συνεχίζουν να παριστάνουν ότι, δήθεν, νοιάζονται για τον απλό κόσμο, για τον απλό λαό που όχι απλώς δυσκολεύεται αυτή τη στιγμή, είναι σε δεινή κατάσταση οι απλοί άνθρωποι και, σίγουρα, δεν έχουνε, όπως το επισημάνατε, από έναν εφοπλιστή και από έναν επιχειρηματία να τους κάνει τέτοιου είδους διευκολύνσεις και εξυπηρετήσεις.

Π.Τ.: Θυμίζω και κάτι άλλο, μιας και το αναφέρατε και εσείς, ότι πριν την ανάληψη εξουσίας βλέπαμε αρκετές περιπτώσεις, και δικαιολογημένα κατά την προσωπική μου άποψη, σωστά είχαν γίνει αυτές οι κινήσεις, κινήσεις ακτιβισμού, που ο κύριος Τσίπρας πρωτοστατούσε σε διαδηλώσεις οι οποίες γίνονταν κάπου κοντά εκεί στις περιοχές αυτές, όπου πηγαίνανε και κόβανε μαζί με τους Δημάρχους της περιοχής συρματοπλέγματα, για να μπορεί να υπάρχει πρόσβαση ελεύθερη στις παραλίες. Άρα, φαντάζομαι, ότι σε μία βίλα η οποία είναι πέντε μέτρα από τη θάλασσα και στην οποία θα πηγαίνει ο κύριος Τσίπρας, ο οποίος κατάφερε να πάρει ένα ενοίκιο 500 ευρώ, δεν θα έχει πρόβλημα αν αύριο το πρωί, ας πούμε, για παράδειγμα, κατέβουν κάποιοι άνθρωποι για να κάνουν το μπάνιο τους, γιατί αυτή τη στιγμή, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, υπάρχουνε κάποια τζιπ εκεί, τα οποία σταματούν ακόμα και τους δημοσιογράφους οι οποίοι θέλουν να πάνε να βγουν φωτογραφίες και τους κρατούν για να ζητήσουν τα στοιχεία τους. Θεωρώντας, δηλαδή, ότι, μάλλον, και ότι ο αιγιαλός του ανήκει του κυρίου Τσίπρα.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Τζένο, είναι είναι και πάλι το ζήτημα της φοβερής υποκρισίας αυτό το οποίο αναδεικνύεται και είναι και των πραγματικών κινήτρων που οδηγούν έναν άνθρωπο στην ενασχόληση με τα κοινά. Για μένα είναι και μόνο το αποτέλεσμα του να βγαίνει κάποιος από την πολιτική πλουσιότερος και να καταφέρνει μέσα από την ενασχόληση με την πολιτική και όχι από τη δουλειά του, γιατί είναι άλλο από τη δουλειά σου να μπορείς να εξασφαλίσεις στον εαυτό σου μια ποιότητα ζωής ή ακόμα και μία βελτίωση της ποιότητας ζωής σου και είναι άλλο να το κάνεις αυτό μέσα την πολιτική. Όταν αυτό συμβαίνει μέσα από την πολιτική, από όπου θα έπρεπε κανονικά κανείς να βγαίνει, αυτή είναι η δική μου προσέγγιση και αυτή είναι η εμπειρία μου, ζημιωμένος και όχι κερδισμένος, τίθενται  πολύ σοβαρά ζητήματα και για τα κίνητρα, αλλά και για την ακεραιότητα του ανθρώπου και για το τί θα κάνει ο άνθρωπος αυτός ο οποίος δε διστάζει να εξασφαλίσει στον εαυτό του προνόμια, διευκολύνσεις και άλλου τύπου πολυτέλειες, τί θα κάνει όταν θα βρεθεί σε διλήμματα ή τί θα κάνει όταν θα βρεθεί υπό πίεση. Για τον κύριο Τσίπρα το είδαμε, δυστυχώς, τί έκανε. Είδαμε τα ολέθρια αποτελέσματα και είδαμε ότι από αυτό δεν συντρίβη η προσωπικότητά του, αντίθετα, άνοιξε ένα τεράστιο, αν θέλετε, κεφάλαιο και άλλων διευκολύνσεων και άλλης πολυτέλειας, άνοιξε μία όρεξη αυτού του τύπου.

Π.Τ.: Αυτό το οποίο, επίσης, θέλω να ρωτήσω και θέλω και ένα σχόλιο, μιας και σας έχουμε εδώ, είναι τα αποτελέσματα της χθεσινής Συνόδου Κορυφής. Και έχω την αίσθηση ότι, εκτός από την απογοήτευση, κάποια στιγμή θα πρέπει να ανοίξει και μία κουβέντα για την Ευρώπη, για την Ευρώπη την οποία έχουμε να αντιμετωπίσουμε, για μία Ευρώπη η οποία μας αντιμετωπίζει, ενώ είμαστε εμείς το Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μας αντιμετωπίζει ως παρία εμάς και, αντιθέτως, αντιμετωπίζει την Τουρκία σαν να είναι Κράτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε, θα σας πω την άποψή μου και θα θυμίσω και κάποια πράγματα που κατά καιρούς και εγώ έχω πει και η Πλεύση Ελευθερίας έχει επισημάνει. Δυστυχώς, οι Ελληνικές Κυβερνήσεις εδώ και δεκαετίες έχουν αποδεχτεί ότι η Ελλάδα, ενώ θεσμικά είναι Κράτος Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει ισότιμη ψήφο και ισότιμη θέση με άλλα κράτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, δυστυχώς, ανέχεται ένα ρολό κακού μαθητή, αυτό βιώσαμε και βιώνουμε σε ό,τι έχει να κάνει με το ζήτημα του χρέους, ανέχεται ένα ρόλο οφειλέτη, ενώ δεν της αναλογεί, γιατί έχει αποδειχθεί ότι το χρέος αυτό το οποίο επεβλήθη και από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι παράνομο και ανέχεται και ένα ρόλο επαίτη, που περίπου ζητιανεύει να παρθούνε κάποιες αποφάσεις οι οποίες να θωρακίζουν τις θέσεις της. Υπάρχει τεράστια ευθύνη, κύριε Τζένο, των Ελληνικών κυβερνήσεων για αυτή μας την υποβαθμισμένη θέση σε διεθνές επίπεδο, που έχει να κάνει και με την Ευρωπαϊκή Ένωση και με τους άλλους Διεθνείς Οργανισμούς στους οποίους συμμετέχουμε και υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα το οποίο είναι τεράστιο, το οποίο έχει να κάνει με την πραγματική σχέση και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και άλλων Διεθνών Οργανισμών. Σε σχέση με τα Ελληνοτουρκικά, τώρα, που με ρωτάτε ειδικότερα και την χθεσινή Σύνοδο Κορυφής θα σας πω το εξής. Είναι ξεκάθαρο ότι εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπάρχουν κράτη, μεταξύ των οποίων, κυρίως, η Γερμανία και η Γαλλία, που επιδιώκουν κάθε φορά να προωθήσουν την εθνική τους και κρατική τους στρατηγική στα διάφορα ζητήματα, με οικονομική ατζέντα, με ατζέντα Διεθνών Αγορών και ούτω καθεξής. Όσο, λοιπόν, η Ευρωπαϊκή Ένωση παραμένει ένα εργαλείο για τέτοια κράτη, δεν πρόκειται ποτέ να παίρνει αποφάσεις οι οποίες θα θωρακίζουν ούτε το Διεθνές Δίκαιο ούτε και τα δίκαια ενός κράτους όπως είναι η Ελλάδα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση τον τελευταίο χρόνο, ουσιαστικά, αποτυγχάνει ξανά και ξανά, όχι μόνο να πάρει θέση, αλλά και όταν παίρνει θέση στο ζήτημα των παραβιάσεων της διεθνούς νομιμότητας από πλευράς της Τουρκίας, να υπερασπιστεί τη θέση αυτή και να τη θωρακίσει. Και είναι πολλές φορές χειρότερο, όπως έγινε στο ζήτημα της απαγόρευσης των εξοπλισμών στη Λιβύη και ούτω καθεξής, είναι πολλές φορές χειρότερο να παίρνει θέση στην οποία εν συνεχεία  να υπαναχωρεί και η θέση αυτή να παραβιάζεται προκλητικά από την Τουρκία, από το να μην παίρνει θέση καθόλου.

Π.Τ.: Σας ευχαριστώ πάρα-πάρα πολύ για την επικοινωνία, κυρία Κωνσταντοπούλου. Καλή σας ημέρα εύχομαι και καλό Σαββατοκύριακο.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Σας ευχαριστώ και εγώ. Καλημέρα.