Η Ζωή καλεσμένη στην εκπομπή του Γιώργου Αυτιά (26/01/2019)

Η Ζωή στον Γιώργο Αυτιά ζητά δημοψήφισμα για τη Συμφωνία των Πρεσπών, άρση της βουλευτικής και υπουργικής ασυλίας κ μιλά για την Πλεύση Ελευθερίας!

Γιώργος Αυτιάς: Θα μου επιτρέψετε να πω μια γλυκιά καλημέρα στην κυρία Κωνσταντοπούλου. Καλημέρα σας.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καλημέρα.

ΓΑ: Εσείς είστε καλά σήμερα;

ΖΚ: Εγώ είμαι καλά κάθε μέρα, γιατί το «καλά» είναι το αγωνιστικά. Επομένως, όσο αγωνιζόμαστε, είμαστε καλά.

ΓΑ: Λοιπόν, πού πάμε, κυρία Κωνσταντοπούλου; Τα ξέρετε τα πράγματα. Ποιος θα το πίστευε ότι στα 4 χρόνια της εξουσίας του ΣΥΡΙΖΑ στα πράγματα, θα είχαμε μια τέτοια εξέλιξη. Μου λένε εδώ οι τηλεθεατές, θα το πιστεύατε ποτέ;

ΖΚ: Κοιτάξτε, κύριε Αυτιά, είναι νομίζω ξεκάθαρο ότι ο κύριος Τσίπρας είναι ένα άτομο, εδώ και πολύ καιρό φάνηκε αυτό, απ' το καλοκαίρι του '15, ένα άτομο απολύτως ελεγχόμενο από τον Ξένο Παράγοντα. Θα υπογράψει ό,τι του δώσουν. Αυτή τη στιγμή του δώσανε την Συμφωνία των Πρεσπών. Την υπέγραψε με χέρια και πόδια, σε πείσμα του γεγονότος ότι δεν είχε και δεν έχει λαϊκή εντολή, ούτε λαϊκή νομιμοποίηση, σε πείσμα του γεγονότος ότι, η πλειοψηφία του Ελληνικού λαού αντιδρά σε αυτή την Συμφωνία και δεν την νομιμοποιεί, σε πείσμα και του γεγονότος ότι το όργιο συναλλαγής το οποίο έγινε και το όργιο παραβίασης του Συντάγματος στη χώρα μας, αλλά και το όργιο συναλλαγής που έγινε στη γειτονική χώρα, από μόνα τους απονομιμοποιούν τη συμφωνία. Θα ήθελα, όμως, να πω το εξής.

ΓΑ: Ελάτε.

ΖΚ: Γιατί, ξέρετε, χθες, έγινε μία ψηφοφορία και βλέπω και την Αντιπολίτευση να σπεύδει να κλείσει το θέμα. Ότι, «Τι να κάνουμε, πέθανε το θέμα,  να κλάψουμε και να πούμε ότι προσπαθήσαμε, αλλά τιμάμε τις διεθνείς δεσμεύσεις.» Δεν είναι έτσι. Η Συμφωνία είναι αντισυνταγματική, είναι ανίσχυρη και η Αντιπολίτευση έχει και σήμερα ακόμα τη δυνατότητα, είναι ένα ψηφισμένο νομοσχέδιο...

ΓΑ: Να προχωρήσει, ε;

ΖΚ: Όχι, όχι, θα σας πω συγκεκριμένα πράγματα. Εμείς, καταρχάς, είμαστε υπέρ του να μιλήσει ο λαός. Στα Εθνικά θέματα μιλάει ο λαός, κατά το Σύνταγμα, είτε με διάλυση της Βουλής, είτε με δημοψήφισμα. Και αυτή τη στιγμή, επί ψηφισμένου νομοσχεδίου, 120 βουλευτές μπορούν, σύμφωνα με το άρθρο 44, παράγραφος 2 του Συντάγματος, να προκαλέσουν δημοψήφισμα. Το ορίζει ρητά το Σύνταγμα, ότι σε ψηφισμένο νομοσχέδιο, το οποίο αγγίζει σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, και το Μακεδονικό, το ζήτημα της Μακεδονίας, είναι σοβαρότατο κοινωνικό ζήτημα, όπως είναι σοβαρότατο Εθνικό ζήτημα, αγγίζει τομείς της κοινωνικής δραστηριότητας, όπως η παιδεία, ο πολιτισμός, η σχέση μας με την ιστορία και με την πατρίδα μας, η εμπορική δραστηριότητα, η αγροτική παραγωγή και ούτω καθεξής. Αυτό, λοιπόν, το θέμα μπορεί και πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο δημοψηφίσματος. Αρκούν 120 υπογραφές βουλευτών. Ας αφήσει, λοιπόν, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ή όπως λέγεται, και το ΚΚΕ τα κλαψουρίσματα και ας πουν: θα ζητήσουν να μιλήσει ο λαός; Γιατί έχουν αυτή την δυνατότητα, αυτήν την ευκαιρία και αυτήν την υποχρέωση.

ΓΑ: Μάλιστα. Πάμε τώρα ένα βήμα παρακάτω. Το ερώτημα που τίθεται είναι, από εδώ και μπρος τί γίνεται; Τί συμβαίνει; Είπατε ότι έχουμε μία Κυβέρνηση, η οποία δεν έχει ούτε καν, όχι τη δεδηλωμένη, ούτε καν πλειοψηφία στη Βουλή με δικές της δυνάμεις. Πού θα πάμε; Θα πάμε γρήγορα σε εκλογές; Θα επιλέξει εκλογές τον Μάιο; Θα επιλέξει εκλογές τον Οκτώβριο; Θα δει πώς πάνε τα πράγματα; Τί ακριβώς; Γιατί τα ξέρετε καλά από μέσα τα πράγματα, έτσι δεν είναι;

ΖΚ: Όχι τόσο καλά, όπως αποδείχθηκε, με την έννοια ότι είχα εντελώς άλλη αίσθηση.

ΓΑ: Δηλαδή;

ΖΚ: Είναι ξεκάθαρο ότι ο κύριος Τσίπρας εξαπάτησε και οι συν αυτώ, αλλά κυρίως ο ίδιος, εξαπάτησε πάρα πολύ κόσμο, εξαπάτησε την πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, εξαπάτησε κι εμάς. Επομένως, ναι, δεν τα ξέρω τόσο καλά όσο νόμιζα. Όμως, είμαι βέβαιη ότι ο κύριος Τσίπρας, αν μπορούσε να μην κάνει καθόλου εκλογές, δεν θα έκανε καθόλου εκλογές. Θεωρώ ότι είναι τόσο προσκολλημένος στην εξουσία, ώστε θα αναζητήσει κάθε τρόπο, προκειμένου να παρατείνει τη θητεία του και αυτό κάνει. Το γεγονός και μόνο ότι μιλάει για Οκτώβριο, δηλαδή, για παρέκταση της τετραετίας για άλλον ένα μήνα, κατά την απόλυτη εξάντληση των συνταγματικών ορίων και αυτό, επίσης, δείχνει μία συγκεκριμένη εμμονή με την εξουσία και με την καρέκλα. Και, βεβαίως, είναι λογικό, γιατί ούτε ο κύριος Τσίπρας, ούτε οι συν αυτώ δεν πρόκειται να ξαναδούν την ψήφο των πολιτών. Αντίστοιχα, όμως...

ΓΑ: Γιατί το λέτε αυτό, κυρία Κωνσταντοπούλου;

ΖΚ: Κοιτάξτε, έχουνε κυβερνήσει τριάμισι χρόνια παραβιάζοντας, ευθέως, τη λαϊκή εντολή και τη λαϊκή ετυμηγορία. Το ΟΧΙ του Ελληνικού λαού που ήτανε κρυστάλλινο. Το ΟΧΙ αυτό ισχύει. Το ΟΧΙ αυτό τους δεσμεύει. Το ότι το παραβιάζουν για να τους τσιμπάει το μάγουλο η Μέρκελ δείχνει ποιοι είναι. Και την ίδια ώρα δεν διεκδικούν τίποτα για τον λαό μας. Σαν σήμερα πήγε και κατέθεσε στεφάνι στην Καισαριανή ο κύριος Τσίπρας, όταν πρωτοεξελέγη ο ΣΥΡΙΖΑ και είμαστε τέσσερα χρόνια αργότερα και τις Γερμανικές Οφειλές τις έχει θάψει βαθιά, βαθιά στα συρτάρια και θα τις ανασύρει προεκλογικά για να λέει, «Εγώ τώρα το επισπεύδω, αλλά δεν προλαβαίνω να το διεκδικήσω».

ΓΑ: Έχουμε ετούτη την εξέλιξη, αλλά έχουμε και τον κύριο Καμμένο, ο οποίος άφησε σαφέστατες αιχμές για θέματα που αφορούν υποθέσεις, οι οποίες είναι σε εκκρεμότητα. Θέλετε να δείτε τι ακριβώς είπε ο κύριος Καμμένος, για να είμαστε ακριβέστατοι και στον σχολιασμό.

ΖΚ: Τα έχω δει, αλλά αν θέλετε, να τα δούμε.

ΓΑ: Α, τα έχετε δει. Να δούμε τον κύριο Καμμένο; Είναι εύκολο; Να δούμε, λοιπόν, τι είπε ο κύριος Καμμένος. Ο κύριος Καμμένος, μέχρι χθες, πήγαινε μαζί. Ο κύριος Καμμένος...

ΖΚ: Και τώρα μαζί πάει. Απλώς αλληλοεκβιάζονται, όπως κάνουν οι μαφίες.

ΓΑ: Πώς το είπατε;

ΖΚ: Απλώς αλληλοεκβιάζονται, όπως κάνουν οι μαφίες.

ΓΑ: Βαρύ αυτό, όμως, ε;

ΖΚ: Ακριβές, όμως.

ΓΑ: Ένα λεπτό, αυτό το λέει η κυρία Κωνσταντοπούλου, νομικός, πολιτικός, μέχρι ένα διάστημα πήγατε μαζί...

ΖΚ: Μετά λόγου γνώσεως το λέω.

ΓΑ: Εγώ τώρα λέω, τί ζω και τι ακούω. Σας μιλώ ειλικρινά και ξέρω καλά τι λέτε.

ΖΚ: Κύριε Αυτιά, ακούστε. Ο κύριος Καμμένος έκανε βαρύτατες καταγγελίες στο Υπουργικό Συμβούλιο πριν από λίγους μήνες, για εξαγορά, έτσι; Κι εγώ πιστεύω ότι υπάρχει συναλλαγή ξεκάθαρη, είναι εξόφθαλμη συναλλαγή. Όμως, τις καταγγελίες αυτές τις έχει κάνει γαργάρα εντεύθεν. Ο κύριος Καμμένος, μέχρι και τελευταία στιγμή, συναλλάχθηκε με τον κύριο Τσίπρα για να κρατήσει τα προνόμιά του. Είναι χαρακτηριστικό ότι, και σήμερα, απολαμβάνει προνόμια, τα οποία δεν θα είχε κανονικά. Κοινοβουλευτική Ομάδα με πέντε βουλευτές δεν υπήρχε, παρά μόνο με τις τροποποιήσεις που έκαναν για χάρη του. Κοινοβουλευτική Ομάδα, όπως η δική του, που να έχει Αντιπρόεδρο της Βουλής, επίσης δεν υπήρχε στον Κανονισμό της Βουλής. Αυτά είναι όλα, λοιπόν, εξυπηρετήσεις που ψήφισε ο κύριος Βούτσης στην λογική Παυλόπουλου, να ξανακάνει τη Βουλή «όπως την ξέρανε.» Δηλαδή, τη Βουλή την αποδιοργανωμένη, που οι βουλευτές δεν πατάνε, που οι βουλευτές ψηφίζουν ό,τι τους συμφέρει και ό,τι συμφωνούν επ' ανταλλάγματι. Ο κύριος Καμμένος διευκόλυνε την εισαγωγή της Συμφωνίας των Πρεσπών με κάθε τρόπο, ακόμη και παραιτούμενος. Διότι, μένοντας στη θέση του, θα μπορούσε να αρνηθεί να υπογράψει, κι αυτό θα δημιουργούσε πρόβλημα εισαγωγής του νομοσχεδίου και αυτή τη στιγμή, επειδή κονταροχτυπιούνται, αλληλοεκβιαζόμενοι, υποτίθεται ότι προβαίνει σε κάποιες απειλές αποκαλύψεων.

ΓΑ: Θα συνεχίσει, λέτε; Έχει κι άλλα;

ΖΚ: Κοιτάξτε, εγώ θεωρώ τον κύριο Καμμένο συνένοχο, όπως και τον κύριο Κοτζιά συνένοχο. Υπάρχει μία επιστολή του κυρίου Κοτζιά, θαμμένη, επίσης, στο συρτάρι του κυρίου Τσίπρα.

ΓΑ: Θα την ζητήσετε να δημοσιοποιηθεί η επιστολή αυτή;

ΖΚ: Θα έπρεπε να έχει δημοσιοποιηθεί. Το να κρατάει ο Πρωθυπουργός έμφοβος, μία επιστολή εννέα σελίδων, αν θυμάμαι καλά, στο συρτάρι του, και να γίνεται τέτοιο παιχνίδι μπροστά στα μάτια των Ελλήνων πολιτών και να καταλήγουμε σε αυτή την απολύτως επιζήμια ψήφιση μιας Συμφωνίας, η οποία είναι εντελώς άκυρη. Όλα αυτά είναι ζητήματα που θα 'πρεπε να έχουν ενεργοποιήσει τη Δικαιοσύνη, να έχουν ενεργοποιήσει εισαγγελική έρευνα, να έχουν οδηγήσει ακόμα και τις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής. Υπάρχει Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας. Η κυρία Χριστοδουλοπούλου έχει παρεξηγήσει τον ρόλο της. Ο ρόλος της δεν είναι να ανακαλύπτει την αργκό από τη θέση της Αντιπροέδρου της Βουλής. Ο ρόλος της είναι, θέματα λειτουργίας των θεσμών, και μάλιστα τόσο σοβαρά, να τα βάζει στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας και να τα εξετάζει.

ΓΑ: Κυρία Κωνσταντοπούλου, καύσιμα η Κυβέρνηση έχει;

ΖΚ: Για το ελικόπτερο που θα φύγουν;

ΓΑ: Ποιο ελικόπτερο;

ΖΚ: Εγώ εύχομαι να έχουν καύσιμα για το ελικόπτερο που θα χρειαστούν για να φύγουν. Διότι, έχουν τόσο πολύ βλάψει τη χώρα μας και τον λαό μας, που πραγματικά, όταν εξαντληθεί ο χρόνος τους στην εξουσία, όποτε κι αν είναι αυτό, δεν θα μπορούν να κυκλοφορήσουν. Ήδη δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν. Και είναι κατάντια για μία Κυβέρνηση που τολμά να αντιποιείται την Αριστερά και παριστάνει την αριστερή, το γεγονός ότι ταμπουρώνονται πίσω από τις κλούβες, ή ότι τους φυλάνε διμοιρίες, ή ότι, άκουσον-άκουσον, βομβαρδίζουν με χημικά τους πολίτες, όπως έγινε και την Πέμπτη και την Κυριακή. Ήμουνα και στα δύο συλλαλητήρια.

ΓΑ: Ήσασταν, μου το είπανε πολλοί. Μου το είπανε πάρα πολλοί. Και ήτανε κεντρώοι, ήταν δεξιοί, ήταν αριστεροί, ήταν Πλεύση Ελευθερίας, ήταν από όλα τα κόμματα.

ΖΚ: Κύριε Αυτιά, ήτανε ο λαός. Δεν είναι θέμα κομματικής ένταξης, ούτε πολιτικής γεωγραφίας. Ήτανε πολίτες από όλη την Ελλάδα. Ήτανε οι συμπολίτες μας από τη Βόρεια Ελλάδα που πήρανε τα λεωφορεία και ταξιδέψανε, όλη νύχτα, για να διαδηλώσουν. Και οι άνθρωποι αυτοί, υπέστησαν ακραία καταστολή.

ΓΑ: Λέει, όμως, ο Τσίπρας, «Εγώ ετοιμάζω το προοδευτικό, το μπροστινό, το αναπτυξιακό...»

ΖΚ: Το όνειρο του Σημίτη.

ΓΑ: Δηλαδή;

ΖΚ: Αυτά δεν ήθελε να κάνει ο κύριος Σημίτης; Κάτι ανάλογες εκδηλώσεις στο Μέγαρο Μουσικής οργάνωνε, με τα ίδια πρόσωπα, αυτές τις εφεδρείες, δηλαδή, του σάπιου πολιτικού συστήματος, που περιφέρονται ως πολιτικοί γυρολόγοι, προκειμένου να αναβαπτιστούν. Νομίζω ότι ο Ελληνικός λαός ξέρει πολύ καλά ότι δεν έχει να περιμένει τίποτε από αυτό το σύστημα, από τα παραδοσιακά κόμματα και από όποιο κόμμα θέλει να τους μιμηθεί. Αυτό το σύστημα, το κομματικό, είναι που διέλυσε την πατρίδα μας, που διέλυσε τη χώρα μας, και αν θέλουμε να δούμε άσπρη μέρα, αν θέλουμε να δούμε σωτηρία, θα πρέπει να ενεργοποιηθούμε προς την κατεύθυνση να αναλάβουν ευθύνη άνθρωποι άξιοι. Εγώ πιστεύω πάρα πολύ στην αξιοκρατία και καθόλου στην ευνοιοκρατία, η οποία έχει εμπεδωθεί ως σύστημα, τα τελευταία σαράντα τόσα χρόνια, δυστυχώς. Άνθρωποι άξιοι, άνθρωποι μέσα από τη ζωή, άνθρωποι της δουλειάς, άνθρωποι που πονάνε τον τόπο, που δεν είναι διατεθειμένοι να ανταλλάξουν την ψήφο τους για οφίκια και που είναι πολίτες.

ΓΑ: Με το χέρι στην καρδιά...

ΖΚ: Πάντα.

ΓΑ: Και θέλω μια δυνατή απάντηση, μέσα απ' την ψυχή σας, όπως και το δικό μου ερώτημα είναι σημαντικό για εσάς. Θα αλλάζατε θέση με οποιαδήποτε καρέκλα για λίγους μήνες, μέχρι τον Οκτώβριο, κυρία Κωνσταντοπούλου, τη στιγμή που δεχθήκατε να φύγετε από Πρόεδρος της Βουλής;

ΖΚ: Εγώ τις θέσεις μου δεν τις αλλάζω για τίποτα στον κόσμο. Και αυτό είναι κάτι που οι πολίτες το ξέρουν πολύ καλά. Και όταν μου λένε, «Μπράβο σου γιατί μόνο εσύ, μπράβο σου που εσύ», εγώ λέω «Αυτό που έκανα και αυτό που κάνω, είναι το αυτονόητο.» Και θα πρέπει να διεκδικήσουμε κάποια στιγμή αυτό το αυτονόητο να γίνει ο κανόνας. Να μην είναι η εξαίρεση, που τη μνημονεύουμε… Θα πρέπει και θα 'πρεπε κανονικά να είναι όλοι έτσι. Γι' αυτό, κύριε Αυτιά, εμείς λέμε και κάτι άλλο.

ΓΑ: Η Πλεύση Ελευθερίας, λοιπόν, έτσι; Το δικό σας το κόμμα... Θα πάτε μόνοι ή θα πάτε με παρέα;

ΖΚ: Η Πλεύση Ελευθερίας θα πάει με τους πολίτες, θα πάει αυτόνομα και ανεξάρτητα στις εκλογές ως Πλεύση Ελευθερίας και λέμε ότι, στο σημείο πια σήψης που έχουν οδηγηθεί τα πράγματα, είναι πάρα πολύ βασικό, είναι κομβικό, να μιλήσουμε πια για κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας, για κατάργηση των προνομίων του Νόμου περί Ευθύνης Υπουργών…

ΓΑ: Σωστό... Πολιτών και βουλευτών, σωστό.

ΖΚ: ...για ισότητα πραγματική ενώπιον του νόμου. Διότι, τελικώς, αυτό το οποίο βλέπουμε, είναι ότι κάποιοι επιζήτησαν τη βουλευτική καρέκλα, προκειμένου να προστατευθούν για τα εγκλήματά τους. Και γι' αυτά που σέρνουν ή που έχουν στις ντουλάπες τους, και γι' αυτά που ετοιμάζονται να διαπράξουν και για αυτό που διέπραξαν χθες.

ΓΑ: Λοιπόν, σας ευχαριστώ θερμά. Να ρωτήσω κάτι;

ΖΚ: Βεβαίως.

ΓΑ: Δεν θα μας ακούσει κανένας. Όλη η Ελλάδα θα μας ακούσει. Ο Τσίπρας σας έχει πάρει ποτέ κανένα τηλέφωνο;

ΖΚ: Όχι. Ο Τσίπρας δεν τολμάει να με πάρει τηλέφωνο. Κι επίσης, του έχουνε πει να μην λέει το όνομά μου, γιατί είναι κακό. Εγώ όμως, επαναλαμβάνω και σήμερα...

ΓΑ: Ποιος του το 'πε αυτό;

ΖΚ: Του το λένε οι σύμβουλοί του. Εγώ επαναλαμβάνω και σήμερα, κύριε Αυτιά, την πρόσκλησή μου στον κύριο Τσίπρα, να κάνουμε αυτό το debate, στο οποίο προσκάλεσε ο ίδιος τον κύριο Μητσοτάκη. Ο κύριος Μητσοτάκης, επειδή έχει τους λόγους του, είπε κάποιες δικαιολογίες …

ΓΑ: Εσείς δέχεστε, λοιπόν, debate, έτσι;

ΖΚ: Εγώ τον προσκαλώ σε debate, να μιλήσουμε για τη Συμφωνία των Πρεσπών, να μιλήσουμε γι' αυτά που υπέγραψε, να μιλήσουμε για τα Μνημόνια, να μιλήσουμε για τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας, που παίρνει τα σπίτια των πολιτών, για το Μάτι, για ό,τι θέλει. Τον προσκαλώ. Και, εν πάσει περιπτώσει, ας απαντήσει, μην κρύβεται. Θα γίνει κάποια στιγμή.

ΓΑ: Λοιπόν, ευχαριστώ την κυρία Κωνσταντοπούλου. Μακάρι να μου ερχόταν αύριο το πρωί ο Τσίπρας, εδώ, να κουβεντιάζατε...

ΖΚ: Καλέστε τον.

ΓΑ: Μακάρι να ερχόταν. Να μιλούσαμε για οτιδήποτε. Η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα, κυρία Κωνσταντοπούλου.

ΖΚ: Είναι σίγουρο αυτό.

ΓΑ: Δεν υπάρχει πολιτικό πρόσωπο που να μην έχει περάσει από εδώ, από την εκπομπή. Σας ευχαριστώ θερμά!

ΖΚ: Να είστε καλά!

ΓΑ: Σας ευχαριστώ θερμά! Έτσι έχουν τα πράγματα. Πλεύση Ελευθερίας, λοιπόν, με την κυρία Κωνσταντοπούλου. Και το καΐκι μας συνεχίζει την πορεία του.