Ζωή Κωνσταντοπούλου: Συνέντευξη στον Ellada 94,3 FM (16/04/2021)

Η συνέντευξη της Επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωής Κωνσταντοπούλου, στον Ellada 94,3 FM με τον Γιώργο Βούλαρη.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ: Στην τηλεφωνική μας γραμμή η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας Ζωή Κωνσταντοπούλου. Καλό μεσημέρι, κυρία Κωνσταντοπούλου.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Καλή σας μέρα, κύριε Βούλγαρη.

Γ.Β.: Είχαμε πριν και τον κύριο Μίχαλο και μας περιέγραψε μία τραγική κατάσταση για την οικονομία και τώρα και για μετά. Ότι η πραγματική κρίση, μάλλον θα τελειώσει όταν τελειώσουν και τα επιδόματα και όλα αυτά και η προστασία στους εργαζόμενους. Η άποψή σας;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Νομίζω ότι χρειάζεται μία πολύ αποφασιστική στήριξη της κοινωνίας όλων των ανθρώπων, επαγγελματιών, επιχειρήσεων, εργαζομένων που δοκιμάζονται. Θεωρώ ότι είναι πραγματικά αναντίστοιχο στις ανάγκες της περιόδου και της κοινωνίας το γεγονός ότι η Κυβέρνηση, περίπου, περιμένει να τα βγάλει η κοινωνία πέρα μόνη της και θα περίμενα, πραγματικά, μετά από τις πολυδιαφημισμένες ενισχύσεις τις οικονομικές από την Ευρωπαϊκή Ένωση και ούτω καθεξής, θα περίμενα να υπάρχει μία στρατηγική πραγματικής, ουσιαστικής ενίσχυσης της κοινωνίας, η οποία δεν γίνεται με εντυπώσεις και με διακηρύξεις, γίνεται με πολιτικές και με πολύ-πολύ απτό τρόπο που αυτή τη στιγμή, δυστυχώς, δεν υλοποιείται.

Γ.Β.: Ξέρετε, μου έκανε εντύπωση κάτι που είπε ο κύριος Μίχαλος νωρίτερα, ότι λέει το εξής. Ότι μιλά με τους 26 ομολόγους του στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να πάνε στη Λαγκάρντ να κάνουν μία πρόταση, την οποία δεν τη δέχεται η Λαγκάρντ. Κκαι λέω, έπρεπε αυτό να το κάνουν οι Πρόεδροι των Επιμελητηρίων; γιατί σφυρίζουν αδιάφορα οι Κυβερνήσεις;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Δυστυχώς, το πρόβλημα είναι ότι έχουν εξαρτηθεί τομείς οι οποίοι θα έπρεπε να άπτονται της κυριαρχικής πολιτικής των Κυβερνήσεων από εξωχώρια κέντρα που, δυστυχώς, δεν λειτουργούν δημοκρατικά. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν είναι ο ελεήμων φιλάνθρωπος. Είναι ένας μηχανισμός που έχει αποδείξει ποια είναι η λειτουργία του και, δυστυχώς, έχει αποδείξει ότι έχει παραβιάσει με πολύ κυνικό τρόπο και τη διεθνή νομιμότητα και εναντίον της χώρας μας και του λαού μας και εναντίον άλλων χωρών, όπως η Κύπρος και άλλες χώρες που τέθηκαν στη μέγγενη των Μνημονίων. Δεν θεωρώ λοιπόνμ ότι πρέπει να μας εκπλήσσει αυτή η κατάσταση, ούτε πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός ότι, δυστυχώς οι Κυβερνήσεις σε όλη την Ευρώπη και οι Ελληνικές Κυβερνήσεις, εδώ και 11 χρόνια, έχουν εκχωρήσει κυριαρχία ως μη έδει, ως μη όφειλαν και ενώ δεν δικαιούνται να εκχωρήσουν αυτού του τύπου την κυριαρχία και παριστάνουν τις ανήμπορες. Η θέση η δική μου και η θέση της Πλεύσης Ελευθερίας είναι ότι οι Κυβερνήσεις όχι απλώς δεν είναι ανήμπορες, αλλά έχουν υποχρεώσεις έναντι των πολιτών και έναντι των κοινωνιών και δεν μπορεί αυτές οι υποχρεώσεις να αποσεισθούν και να εξαφανιστούν με την δικαιολογία ότι δεν το επιτρέπει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δεν το επιτρέπει η κυρία Λαγκάρντ και ούτω καθεξής.

Γ.Β.: Διαβάζω, διάβαζα χθες ότι, σε κάποια Μέσα Ενημέρωσης για το οχτάωρο του Χατζηδάκη και ότι μπορεί να υπάρχει και εβδομάδα τεσσάρων ημερών και το έδειχναν ως κάτι θετικό. Όμως, στην Ισπανία είχε εβδομάδα τεσσάρων ημερών αλλά με 32 ώρες, όχι με 40. Επίσης, διάβασα και για τις απολύσεις ότι καταργούν τα όρια και αναρωτιέμαι, μετά τη φτωχοποίηση που είχαμε με τα Μνημόνια για να σωθούν οι τράπεζές τους, μήπως με αυτό τον τρόπο τώρα θέλουν την Ελλάδα από φτωχή χώρα μήπως τη θέλουν Κίνα, για να έρθουν να γίνουν επενδύσεις με φτηνά χέρια; Μου πέρασε από το μυαλό αυτό. Δεν ξέρω, διορθώστε με αν κάνω λάθος.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Θα σας πω την άποψή μου και τα συμπεράσματά μου. Το πρώτο είναι ότι, δυστυχώς, τα εργασιακά δικαιώματα τα οποία έχουνε κατακτηθεί με πολύ σκληρούς αγώνες και στην κυριολεξία με αίμα, αλώθηκαν στην περίοδο των μνημονίων από όλες τις κυβερνήσεις, με πραγματικά ανηλεή τρόπο, ψηφίστηκαν ρυθμίσεις που εξαλλοίωσαν εγγυήσεις αιώνων και δεκαετιών και αυτή τη στιγμή αυτά τα οποία απεργάζεται η σημερινή Κυβέρνηση, δηλαδή μια ακόμη μεγάλη ελαστικοποίηση των όρων εργασίας και μία ακόμη μεγαλύτερη αποδυνάμωση των εργαζομένων, που ήδη είναι φοβερά αποδυναμωμένοι, αυτή τη στιγμή σε μεγάλες επιχειρήσεις όπως είναι ο ΟΤΕ και το λέω αυτό γιατί χειρίζομαι υποθέσεις εργαζομένων, υπάρχουν πραγματικοί διωγμοί εργαζομένων, απολύσεις, πειθαρχικές διαδικασίες εκ του μη όντος και ούτω καθεξής, απέναντι στις οποίες οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να αμυνθούν. Υποτίθεται ότι υπάρχει πολιτική οδηγία και Κυβερνητική απόφαση να προστατεύονται οι θέσεις εργασίας, αλλά η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι οι κραταιές επιχειρήσεις κάνουν ότι θέλουν με την Κυβερνητική ανοχή. Το τί σημαίνει και πώς θα καταλήξουν αυτές οι νομοθετικές διατάξεις που προτείνονται, θα το παρακολουθήσουμε οπωσδήποτε στενά. Σίγουρα όμως, δεν διαλανθάνει της προσοχής και της αντίληψης κανενός ότι πρόκειται για διατάξεις αντιδραστικές, που σκοπό έχουν τελικά μία αποξήλωση δικαιωμάτων και σωστά το είπατε και σωστά το παρατηρήσατε, την μετάπτωση της χώρας μας σε μία κατάσταση ακραίας εκμετάλλευσης των αδύναμων, των εργαζομένων, των υπαλλήλων, των ανθρώπων που ζουν από την δουλειά τους, βιοπορίζονται και προσβλέπουν στο μεροκάματο για να ζήσουν τις οικογένειές τους.

Γ.Β.: Ξέρετε γιατί το λέω, πώς οδηγούμαι σε αυτό το συμπέρασμα και θέλω και την άποψή σας σε αυτό. Όταν βγαίνει ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και λέει, από το Ταμείο Ανάκαμψης θα γίνουν κάποιες επενδύσεις αλλά ο επενδυτής θα βάλει και αυτός κάποια χρήματα από την τσέπη του για να έχει κάποιο ρίσκο, δηλαδή ποιο ρίσκο; Θα πάρει από το Ταμείο Ανάκαμψης, θα πάρει και από μία τράπεζα τα υπόλοιπα, πάλι δεν θα βάλει από την τσέπη του. Την ίδια ώρα συμβαίνουν όλα αυτά στα εργασιακά, δεν μπορεί να σηκώσει κάνεις κεφάλι, δεν υπάρχουν συμβάσεις, δεν υπάρχει τίποτε, δηλαδή είναι αυτό που έλεγαν  κάποτε για τη ζούγκλα φαντάζομαι, ότι πρέπει να αντιληφθούμε ότι στη ζούγκλα είναι το λιοντάρι και ο λαγός. Άρα ο λαγός πρέπει να υποστεί τη δύναμη του λιονταριού.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κοιτάξτε, θα πρέπει να αντιληφθούμε, επίσης, ότι έχει υπάρξει διαχρονικά μία τεράστια κοροϊδία προς τους εργαζομένους και από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις που κομματίστηκαν και προσδέθηκαν σε Κυβερνητικά Κόμματα όλον αυτό τον καιρό. Συναλλάχθηκαν και κορόιδεψαν τους εργαζόμενους και τελικώς ανέχτηκαν υποχωρήσεις και υπαναχωρήσεις οι οποίες είναι ανεπίτρεπτες. Είμαστε, δυστυχώς, σε ένα σημείο πολύ μεγάλης υπαναχώρησης και του Κράτους Δικαίου στο επίπεδο των εργασιακών δικαιωμάτων και των κοινωνικών κατακτήσεων και των κοινωνικών εγγυήσεων και καλούμαστε ως γενιές να ξανά διεκδικήσουμε και να ξανά κατακτήσουμε αυτά που μας παραδόθηκαν ως κεκτημένα. Αυτό είναι κάτι πολύ βαρύ και δεν πρέπει να το στρογγυλεύουμε. Είναι βαρύ να ετοιμάζεσαι να παραδώσεις στους επόμενους λιγότερα από αυτά που παρέδωσαν οι προηγούμενοι και νομίζω ότι θα πρέπει να τεθεί η κοινωνία και όλοι οι ενεργοί, όλο το ενεργό κομμάτι της κοινωνίας, να τεθεί σε εγρήγορση και σε αγωνιστική διεκδίκηση απέναντι σε αυτή τη συνθήκη, απέναντι  στην οποία, το υπογραμμίζω, γιατί  με πονάει να βλέπω να κοροϊδεύουν διάφοροι, απέναντι στην οποία δεν θα τον προστατέψουν εκείνοι οι οποίοι έκαναν πριν από λίγο καιρό από θέση κυβερνητική τα ίδια και χειρότερα.

Γ.Β.: Ήθελα να ρωτήσω και το εξής. Τα χθεσινά πώς τα είδατε; Υπάρχει ουσία ή ήτανε μία αντιπαράθεση εντυπωσιασμού; Γιατί εγώ μαθαίνω ότι από την Ευρωπαϊκή Ένωση μία χαρά έχουμε υπογράψει να παίρνει χρήματα ο Ερντογάν. Δεν ξέρω πώς κρίνετε το χθεσινό, αυτή την αντιπαράθεση που όλα τα Μέσα Ενημέρωσης σήμερα…

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ:  Θα σας πω. Καταρχάς, θα σας έλεγα ότι έχουμε δύο πολύ πρόσφατες εικόνες. Η  μία εικόνα είναι του Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και της Προέδρου της Επιτροπής και αυτού του πραγματικά προκλητικού σκηνικού το οποίο έστησε ο Ερντογάν και ανέχθηκαν αυτοί οι δύο Επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ακριβώς διότι διακαώς, επιθυμούσαν να υλοποιηθεί αυτή η συνάντηση και από την άλλη έχουμε τη χθεσινή, τις χθεσινές εικόνες, που εγώ θα πω πολύ καθαρά, αυτά τα οποία είπε ο κύριος Δένδιας ως Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας στην δημόσια συνέντευξη είναι τα αυτονόητα, είναι αυτά τα οποία δεν μπορεί να τίθενται υπό διαπραγμάτευση και δεν μπορεί να τίθενται υπό αμφισβήτηση. Συνεπώς, όταν αμφισβητούνται ή όταν ανοίγουν τα θέματα αυτά, δεν μπορεί ο εκπρόσωπος της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ελληνικής Κυβέρνησης να μένει σιωπηλός ή να κάνει ότι δεν κατάλαβε. Από την άλλη πλευρά, φυσικά, αυτό που παρακολουθήσαμε ήταν οι δημόσιες δηλώσεις μίας συνέντευξης τύπου, χωρίς να γνωρίζουμε τι έχει γίνει στην διμερή συνάντηση. Αυτό που εγώ αισθάνομαι την ανάγκη να υπογραμμίσω είναι ότι οι διμερείς αυτές επαφές υποτίθεται ότι έχουν ως αντικείμενο τα μόνα θέματα που η Ελλάδα αποδέχεται ως ανοιχτά και προς συζήτηση, δηλαδή την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ. Δεν θα ήθελα να θεωρήσω ότι το γεγονός ότι ανοίχθηκαν όλα τα θέματα χθες δημόσια, σημαίνει ότι ξαφνικά η Ελλάδα συζητάει και όλα αυτά τα θέματα. Αυτό θα ήτανε ολέθριο λάθος εξωτερικής πολιτικής και θα πρέπει επ’ αυτού να είμαστε σαφείς ότι τα θέματα τα κλειστά, τα θέματα τα αδιαπραγμάτευτα δεν συζητιούνται υπό καμία έννοια. Θα έλεγα επίσης ότι υπάρχει ένα πολύ σοβαρό ανοιχτό ζήτημα. Η Πλεύση Ελευθερίας το έχει θέσει πάρα πολλές φορές ανοιχτό, διότι η Ελληνική Κυβέρνηση και οι Ελληνικές Κυβερνήσεις δεν έχουν ασκήσει προσηκόντως τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, είναι το ζήτημα της επέκτασης των χωρικών μας υδάτων με βάση το Διεθνές Δίκαιο και στο Αιγαίο. Υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα καθεστώς που έχει δημιουργηθεί με την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Ιόνιο, δεν θα πρέπει να παραμείνει αυτό το διπλό καθεστώς, δηλαδή έξι μίλια στο Αιγαίο, δώδεκα μίλια στο Ιόνιο, διότι αυτό συνιστά ένα εργαλείο στα χέρια της Τουρκίας να επιχειρηματολογεί ότι είναι διαφορετικό καθεστώς στο Αιγαίο. Αντί λοιπόν της απλής διαπίστωσης ότι είναι προκλητικό και παραβιαστικό προς το Διεθνές Δίκαιο το casus belli που θέτει η Τουρκία, θα έπρεπε και πρέπει να προετοιμαστεί η ενέργεια η άμεση της Ελληνικής πλευράς για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια και στο Αιγαίο, ούτως ώστε να μην θεωρηθεί υπό καμία έννοια ότι παγιώνεται ένα διττό καθεστώς, το οποίο υπονομεύει και θα υπονομεύσει φυσικά τη θέση μας και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Γ.Β.: Θα ήθελα και λίγο τη νομική σας συμβουλή για όσα συνέβησαν στον Εύοσμο. Έχουν έρθει σε χρόνο ντετέ, δεν ξέρω πως πέρασαν από τη διώρυγα του Σουέζ τόσο σύντομα τα κινεζικά, άλλα ήρθαν αεροπορικώς βέβαια αυτά τα self test. Υπήρχε μητέρα που λέει ότι με βάση το Σύνταγμα δεν μπορείτε να μη δεχτείτε το παιδί μου στο σχολείο. Αυτά τα self test είναι ενδεικτικά, από ότι λέει και η ίδια η εταιρία, δεν έχουν έγκυρο αποτέλεσμα. Καταρχάς, αν αγγίζει αυτό τα όρια της συνταγματικότητας και αν η Κυβέρνηση πετάει πάλι το μπαλάκι στον  πολίτη, στην ατομική ευθύνη, για να μπορέσει να κάνει κάποια άλλα, γιατί πληροφορούμαι ότι πιέζεται και από την εκκλησία και από άλλους να ανοίξουν το Πάσχα ή να λειτουργήσουν οι εκκλησίες. Πιστεύετε ότι όλη αυτή η σύγχυση, όλη αυτή η ασάφεια που υπάρχει, οδηγεί κάπου; Είναι σχέδιο; Είναι εσκεμμένο; Ή δεν ξέρουν τι κάνουν οι άνθρωποι;

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Κύριε Βούλγαρη, εγώ έχω την άποψη ότι αυτό το άνοιγμα το οποίο δρομολογείται την ώρα που η Πανδημία βρίσκεται στην κορύφωσή της, την ώρα που οι ΜΕΘ είναι υπερπλήρεις, την ώρα που υπάρχει αυτή η έξαρση, είναι λάθος. Δεν συμφωνώ και δεν θεωρώ ότι μπορεί να δικαιολογηθεί μία τέτοια κίνηση στοιχειωδώς στον μέσο λογικό άνθρωπο. Από την άλλη πλευρά στο πλαίσιο δραστηριοτήτων στις οποίες συμμετέχουν πολλοί άνθρωποι, είναι αυτονόητο ότι θα πρέπει όλοι και να τηρούμε εκείνα τα οποία επιβάλλεται και να προστατεύουμε εαυτούς και αλλήλους. Δεν συμφωνώ, συνεπώς, με μία λογική που λέει, αδιαφορώ για την δημόσια υγεία, εγώ επικαλούμαι γενικώς και αορίστως το Σύνταγμα και δεν συμμορφώνομαι σε κανένα μέτρο. Φυσικά, αξιολογώ ότι υπάρχει μία φοβερή αντιφατικότητα των Κυβερνητικών πολιτικών και των Κυβερνητικών οδηγιών. Δεν μπορεί δηλαδή να μεταβολιστεί και να αξιολογηθεί και να πείσει η απόφαση ότι τώρα που είναι τα πράγματα τόσο κρίσιμα, εμείς ανοίγουμε και λέμε θα το διαχειριστούμε με self test και με οτιδήποτε άλλο. Αυτά μου φαίνεται ότι είναι, πραγματικά, όχι απλώς ημίμετρα, αλλά είναι πάρα πολύ ριψοκίνδυνες κινήσεις. Συνεπώς, η δική μου θέση και η θέση της Πλεύσης Ελευθερίας είναι ότι θα έπρεπε να υπάρχει πολύ πιο συνεπής πολιτική αντιμετώπισης της Πανδημίας εδώ και αρκετούς μήνες. Εδώ και αρκετούς μήνες, δυστυχώς, παρακολουθούμε πειραματισμούς στην πλάτη της κοινωνίας και παρακολουθούμε και μία διαπραγμάτευση της προστασίας της δημόσιας υγείας η οποία είναι μη προσήκουσα. Δεν είναι ποτέ δυνατόν να παρακολουθούμε ένα παζάρι που Υπουργοί υποτίθεται ότι διαπραγματεύονται με την επιτροπή των λοιμωξιολόγων  για να ανοίξουν, οι Υπουργοί εισηγούνται να ανοίξουν, η Επιτροπή συνεδριάζει, διχάζεται και ούτω καθεξής. Αυτά δεν μπορούν να εμπνεύσουν την απαιτούμενη εμπιστοσύνη στην κοινωνία, αλλά και τα απαιτούμενα αντανακλαστικά προκειμένου να υπάρξει μία κοινωνική απόφαση συνειδητή προστασίας, ακριβώς, του συνόλου.

Γ.Β.: Να σας ευχαριστήσω πολύ, κυρία Κωνσταντοπούλου.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Σας ευχαριστώ και εγώ θερμά, κύριε Βούλγαρη.

Γ.Β.: Γεια σας, καλό μεσημέρι.

ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ: Γεια σας, να είστε καλά.