Αποσπάσματα τοποθετήσεων Ζωής Κωνσταντοπούλου στην τηλεόραση του ANT1 και την εκπομπή «Πρωινό ΑΝΤ1» (11/09/2013)

Για τις ανακοινώσεις του Υπουργείου Οικονομικών περί πρωτογενούς πλεονάσματος

«Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να είναι κανείς οικονομολόγος αφ’ενός για να διαγνώσει το γεγονός ότι επικρατεί η τακτική και η στρατηγική της δημιουργικής λογιστικής στην πλάτη της κοινωνίας, αφ’ετέρου για να καταγνώσει ότι αυτό που επικαλείται το Υπουργείο, ακόμη και αν κανείς το συνομολογήσει -εμείς δεν το δεχόμαστε,- αλλά ακόμη και αν κανείς το συνομολογήσει, δεν μπορεί παρά να αποτελέσει το αποτέλεσμα μιας περιστολής δαπανών σε βάρος του πολίτη, σε βάρος των κοινωνικών δικαιωμάτων, σε βάρος του Κράτους Πρόνοιας, σε βάρος του Κράτους Δικαίου. Δεν είναι για να πανηγυρίζει κανείς.

Δεν είναι για να πανηγυρίζει κανείς το γεγονός ότι έχουν παραδοθεί από τις Κυβερνήσεις των τριών τελευταίων ετών τουλάχιστον -και από τις προηγούμενες, αλλά θα μιλήσω για την μνημονιακή εποχή- οι νέες γενιές, οι επόμενες γενιές, στον Μινώταυρο. Έχει υπονομευθεί και υποθηκευθεί το μέλλον τους, από πρόσωπα ακατάλληλα, ανίκανα και επίορκα [...] Τα πρόσωπα που έχουν διακυβερνήσει τη χώρα μας επί εποχής Μνημονίου, αλλά και προηγουμένως, έχουν καταπατήσει τον όρκο τους να διαφυλάσσουν το Σύνταγμα, τις θεμελιώδεις ελευθερίες και τα δικαιώματα, όπως αυτά κατοχυρώνονται στο Σύνταγμα. Έχουν παραδώσει και εκχωρήσει την πολιτειακή ακεραιότητα, και ομιλώ για την κοινοβουλευτική λειτουργία της Δημοκρατίας, που έχει τόση σημασία, και έχουν ταυτόχρονα επίσης παραχωρήσει πολύ σοβαρά κομμάτια εθνικής κυριαρχίας. Την ίδια ώρα, τα ίδια αυτά πρόσωπα, απομιζούν πολύ σημαντικά κομμάτια του δημοσίου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας.

Έχει σημασία όλη η συζήτηση που κάνατε προηγουμένως με τον νυν Υπουργό Υγείας, τον κ. Γεωργιάδη, για τα φάρμακα. Είχε μιαν αξία να τον ρωτήσετε, εγώ τον έχω ρωτήσει εγγράφως και ακόμη περιμένω την απάντηση εδώ και δύο μήνες, πώς, την ίδια στιγμή που ο Έλληνας πολίτης δεν έχει πρόσβαση στα φάρμακά του, η εταιρεία συγγενών του κ. Στουρνάρα και η εταιρεία συγγενών του κ. Βαρβιτσιώτη, δύο εν ενεργεία Υπουργών, παίρνουν περίπου μισό εκατομμύριο ευρώ από τον ΕΟΦ για διαφημιστική καμπάνια, για επικοινωνιακή εκστρατεία κατά της πολυφαρμακίας. Δεν μπορεί ο πολίτης να δυσκολεύεται να παλέψει τον καρκίνο και την ίδια ώρα εταιρείες συγγενών κυβερνητικών προσώπων να ζουν από δημόσιο χρήμα για τέτοιου είδους καμπάνιες, οι οποίες απλώς να θυμίσω -για να πούμε κάτι άλλο επίκαιρο, μιας και σήμερα συμπληρώνονται τρεις μήνες από την απόπειρα αιφνίδιας εκτέλεσης της ΕΡΤ-, κανονικά, έπρεπε να εντάσσονται στα κοινωνικά μηνύματα που δωρεάν μετέδιδε η ΕΡΤ [...]

Μιας και μιλάμε για το πλεόνασμα, να μην ξεχνάμε ότι για τους αριθμούς στα πλεονάσματα και τα ελλείμματα αρμόδια είναι η ΕΛΣΤΑΤ, της οποίας ο Πρόεδρος διώκεται σε βαθμό κακουργήματος για την διαμόρφωση των ελλειμμάτων, πάνω στα οποία βασίστηκε η Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ για να μας βάλει στο Μνημόνιο. Ο Πρόεδρος της οποίας πάρα πολύ πρόσφατα, πριν από λίγες ημέρες, επιβραβεύθηκε από τη σημερινή Κυβέρνηση, με μια δυνατότητα να αρνείται να χορηγεί και έγγραφα της ΕΛΣΤΑΤ, επικαλούμενος απόρρητο».  

Για την Παιδεία

«Να έρθω στο πολύ ζέον θέμα της Παιδείας. Το σημαντικότερο και σοβαρότερο που έχει να μεταλαμπαδεύσει ο εκπαιδευτικός στον μαθητή, ο δάσκαλος, με την ουσιαστική έννοια του όρου, είναι το φρόνημά του. Και αυτό το οποίο επιχειρεί αυτή η Κυβέρνηση -και το επιχείρησε με πολύ κυνικό τρόπο- είναι η κάμψη του φρονήματος. Η Παιδεία έχει, όμως, αποστολή να διαπλάθει ελεύθερους,  ευσυνείδητους και ενσυνείδητους πολίτες. Το να επιχειρείται μέσα από όλες αυτές τις λογικές απειλής, εκφοβισμού, εκβιασμού προς τους εκπαιδευτικούς, να γίνει τελικά η Παιδεία ένα εργαλείο προπαγάνδισης της υπακοής και της πειθαρχίας, που οι Κυβερνήσεις των Μνημονίων έχουν αναγάγει στις υπέρτατες αξίες, δεν προάγει την Παιδεία. Πιστεύω ότι και το φοιτητικό κίνημα και το μαθητικό  κίνημα και το κίνημα των εκπαιδευτικών θα δώσουν για άλλη μια φορά απάντηση σε εκείνους που προωθούν τόσο αντιδραστικές πολιτικές, τόσο αντιδραστικά μέτρα, και υπονομεύουν και υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας. Γιατί το Μνημόνιο, και μην το ξεχνάμε, έχει ρητή πρόβλεψη διαρκείας μέχρι το 2060. Οι κύριοι και οι κυρίες που διαπραγματεύθηκαν και συνδιαμόρφωσαν, ή δεν διαπραγματεύθηκαν καθόλου, το Μνημόνιο, υπονόμευσαν γενιές και ανθρώπους που ήταν είτε αγέννητοι, είτε ανήλικοι, μέχρι τα γεράματα τους, μέχρι το 2060. Αυτό είναι το ρητό όριο του Μνημονίου: το 2060.

Να είμαστε ειλικρινείς. Διότι είναι πολύ υποκριτικό να κλαίει ο δολοφόνος πάνω από το πτώμα του θύματος και να περιγράφει το δράμα αυτού που σκότωσε. Να είμαστε ειλικρινείς: το 2013 στην Ελλάδα πέθαναν παιδιά είκοσι και εισοσιενός ετών στη Λάρισα, σπουδαστές, προσπαθώντας να ζεσταθούν. Έχασε τη ζωή του δεκαεννιάχρονο παιδί, γιατί δεν είχε να πληρώσει εισιτήριο για το λεωφορείο. Αυτή είναι η νέα γενιά. Αυτό το μέλλον έχετε προγράψει και προδιαγράψει. Και δεν αρκεί να κλαίτε. Όποιος δεν συγκλονίζεται από τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής και δεν κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να τα ανατρέψει, έχει συνευθύνη. Έχει τεράστια ευθύνη. Και πραγματικά καταπλήσσομαι που υπάρχει το θράσος ακόμη σε κάποιους να λένε ότι το πλεόνασμα είναι το διαπραγματευτικό μας επιχείρημα. Ότι πεθαίνει ο κόσμος, ότι δεν αντέχει η κοινωνία, δεν είναι διαπραγματευτικό επιχείρημα που έπρεπε να είχατε επιστρατεύσει; Ότι τρεις φορές εδώ και ένα χρόνο έχουν ομολογήσει οι αντισυμβαλλόμενοί μας, οι δανειστές, ότι κάνανε λάθος, δεν είναι λόγος για να ζητάμε ευθύνες; Ακόμη τη λογική και την ιδεολογία της πειθαρχίας κάποιοι διατυμπανίζουν;

Δεν μπορεί να ισχυρίζεται κανείς ότι κόπτεται για την Παιδεία και τη νέα γενιά, όταν έχει εγκαταλείψει τη νέα γενιά σε αυτές τις συνθήκες. Είναι γεγονός ότι λιποθυμούν παιδιά στα σχολεία. Είναι γεγονός ότι από υπέρτατη αξιοπρέπεια πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί και γονείς φροντίζουν παιδιά που βρίσκονται σε αυτήν την κατάσταση, χωρίς να τα φέρουν σε δύσκολη θέση. Είναι γεγονός ότι υπάρχουν παιδιά που δεν μπορούν να πάνε στο σχολείο τους. Είναι γεγονός ότι ετοιμάζονται παιδιά να μπουν σε αίθουσες σε κοντέινερ. Είναι γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί δοκιμάζονται για την επιβίωσή τους και εκβιάζονται με τη δουλειά τους. Γιατί, ξέρετε, διαθεσιμότητα σημαίνει εξάρτηση. Σημαίνει βάζω τον εκπαιδευτικό σε μια συνδιαλλαγή, σε μια αγωνία, σε μιαν εξάρτηση και στην ψυχολογία ότι δεν είναι δεδομένη η δουλειά σου και η αποστολή σου. Πώς θα διδάξει ο άνθρωπος αυτός; Και είναι ακόμη γεγονός, και πρέπει να το έχετε υπόψιν σας, ότι το κύριο επιχείρημα της Κυβέρνησης, όταν επέβαλε επιστράτευση, ένα χουντικής κοπής μέτρο, είναι ότι τώρα διακυβεύεται το παν, που είναι οι εξετάσεις, ανεξαρτήτως του ότι τα παιδιά είναι εγκαταλελειμμένα από πάσης άλλης απόψεως από το Κράτος. Εγώ θα πω και για τη μελέτη του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ, που λέει ότι για να αποκατασταθεί η εργασία στη χώρα μας, για να γίνει δηλαδή αυτό που ο Πρωθυπουργός λέει ότι έχει ήδη γίνει, χρειάζονται είκοσι χρόνια. Μια γενιά. Είναι γεγονός ότι η Κυβέρνηση έλεγε το Μάιο ότι «δεν είναι τώρα η ώρα, θα συζητήσουμε μετά». Και δεν συζήτησε με τους εκπαιδευτικούς, αλλά αντίθετα έφερε στη Βουλή σχέδιο νόμου, στο δεύτερο Θερινό Τμήμα, την τελευταία στιγμή, να ψηφίζεται δώδεκα το βράδυ, παραμονή ανοίγματος των σχολείων. Άραγε αυτή είναι η υπεύθυνη διακυβέρνηση; Την τελευταία στιγμή και όπως-όπως να ψηφίζονται νομοσχέδια αναδιάρθρωσης ή αποδιάρθρωσης της Παιδείας;»

Για τα σχέδια της Κυβέρνησης να κλείσει ΕΑΣ, ΕΛΒΟ, ΛΑΡΚΟ

«Επειδή είχαμε προηγουμένως τη συζήτηση περί πλεονάσματος, και επειδή ακούσαμε ότι αυτό το πλεόνασμα θα διανεμηθεί κιόλας, δεν είναι ανεκτή μια τόσο ακραία διγλωσσία. Την ίδια ώρα που η ίδια η Κυβέρνηση λέει ότι πάμε καλύτερα, να απειλεί εργαζομένους με απόλυση και ξαφνική εκτέλεση. Οι τρεις αυτές δημόσιες επιχειρήσεις, η ΛΑΡΚΟ, τα ΕΑΣ και η ΕΛΒΟ, είναι επιχειρήσεις ενταγμένες στο ΤΑΙΠΕΔ. Είναι επιχειρήσεις «προς αποκρατικοποίηση». Ξέρετε σε ποιόν τις είχε εμπιστευθεί η Κυβέρνηση για να τις εκποιήσει; Στον κ. Σταυρίδη, ο οποίος αφού φρόντισε για την εκποίηση του 33% του ΟΠΑΠ στον κ. Μελισσανίδη, -συνυπέγραψε με τον κ. Στουρνάρα και τον κ. Μελισσανίδη-, εν συνεχεία ταξίδεψε με το learjet του κ. Μελισσανίδη και αποπέμφθηκε τρόπον τινά από τη θέση  ως Προέδρου του ΤΑΙΠΕΔ, του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, του Ταμείου Ξεπουλήματος. Αυτόν τον άνθρωπο, στον οποίο είχαν εμπιστευθεί αυτές τις τρεις επιχειρήσεις που τώρα απειλούνται με κλείσιμο, αυτόν τον άνθρωπο όλοι οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας και ο ένας εκ των δύο βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, και ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, τον ψήφισαν στην Επιτροπή ΔΕΚΟ για να εκποιήσει αυτές τις επιχειρήσεις. Αυτόν τον άνθρωπο τον ψήφισαν οι κυβερνητικοί βουλευτές και σε αυτόν εμπιστεύθηκαν τις τύχες αυτών των ανθρώπων που διαμαρτύρονται και διεκδικούν».

Για την Ευρωπαϊκή Αριστερά και την πιθανότητα νέας δανειακής σύμβασης

«Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, και σε επίπεδο ευρωπαϊκό, σε επίπεδο δηλαδή λειτουργίας των Ευρωπαϊκών Θεσμών και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και σε επίπεδο των επιμέρους κρατών-μελών, των επιμέρους χωρών, με πάρα πολλή έμφαση, μετά πολύ μεγάλης επιτάσεως, κάνει τεράστια καμπάνια συμπαράστασης στον ελληνικό λαό. Όχι στην Ελληνική Κυβέρνηση. Γιατί αυτά είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Όχι να ψηφίζουν Κοινοβούλια να φορτώσουν τη χώρα μας με νέα δάνεια και νέα επιτόκια πάνω σε παλιούς τόκους, που συνήψαν επίορκοι, ξαναλέω, εκπρόσωποι της Κυβέρνησης. Κάποιοι δικάζονται, κάποιοι περιμένουν να δικαστούν, κάποιοι θα δικαστούν. Έχουν υπογραφεί συμβάσεις και έχουν δοθεί μίζες, έχουν κουβαληθεί χρήματα της SIEMENS. […] Μακριά από την Αριστερά οι πολιτικές διώξεις. Τις πολιτικές διώξεις τις έχει υποστεί η Αριστερά. Η ποινική, όμως, δραστηριότητα και η αξιόποινη δράση δεν είναι πολιτική. Και εκείνοι οι οποίοι θέλουν να κρύβονται πίσω από την πολιτική ιδιότητα ή τον κυβερνητικό θώκο για να διαπράττουν ποινικά αδικήματα σε βάρος του Δημοσίου και σε βάρος του λαού, δεν μπορεί να συζητούν ακόμη να φορτωθεί η χώρα μας με άλλα δάνεια».