Συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στο 3pointmagazine και στον Κώστα Παπαντωνίου
http://3pointmagazine.gr/το-σύνταγμα-δεν-μπορεί-να-αναθεωρηθεί/
Θα ακυρώσει «κάθε αντισυνταγματική και επιζήμια συμφωνία», όπως για την ΤΡΑΙΝΟΣΕ και τον ΟΛΠ. Θα καθίσει στο σκαμνί τους υπεύθυνους «που προώθησαν τέτοιες ληστρικές πράξεις».
Εδώ και ένα χρόνο περίπου, η πρώην πρόεδρος της Βουλής και βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου ακολουθεί τη δική της ελεύθερη πλεύση. Μετά από μια προσωρινή συνεργασία με την Λαϊκή Ενότητα, κόμμα που σχηματίστηκε μετά την διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, η Ζ. Κωνσταντοπούλου πορεύεται εδώ και λίγους μήνες μέσα από μια νέα πρωτοβουλία.
Στη συνέντευξή της στο 3pointmagazine.gr, μας συστήνει την Πλεύση Ελευθερίας, ως ένα κόμμα που βασίζεται σε ιδέες και προτάσεις της κοινωνίας και έχει στόχο «να υπηρετήσει πραγματικά την υπόθεση της απελευθέρωσης και της αποκατάστασης της δημοκρατίας». Παράλληλα ξεκαθαρίζει ότι δεν θέλει να έχει σχέση με παραδοσιακές κομματικές τακτικές και με παλαιοκομματικούς μηχανισμούς.
Βάζει τον πήχη ψηλά. Μιλά ανοιχτά για μια κυβέρνηση της Πλεύσης Ελευθερίας, η οποία δεν θα υποκύψει στους εκβιασμούς των δανειστών.
Μας απαντά ακόμη γιατί βρέθηκε την ημέρα της συμπλήρωσης ενός έτους από το ΟΧΙ στον Λυκαβηττό και όχι στους δρόμους, όπως και γιατί την ημέρα γιορτής της Δημοκρατίας, δεν έδωσε το παρών στο Προεδρικό Μέγαρο, αλλά πήγε στην πλατεία Εξαρχείων.
Μια συνέντευξη που ερωτήσεις και απαντήσεις ξεπερνούν τις 2.200 λέξεις, αλλά είμαστε σίγουροι ότι θα σας φανούν λιγότερες.
Κώστας Παπαντωνίου: Οι εξελίξεις που ακολούθησαν το δημοψήφισμα, εδραίωσαν την αίσθηση στον κόσμο ότι “όλοι είναι ίδιοι”. Με ποιές ενέργειες επιχειρείται να αντιμετωπιστεί αυτή η δυσπιστία απέναντι σε όλα τα κόμματα; Τί διαφορετικό έχει να προτείνει η Πλεύση Ελευθερίας;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Καθόλου δεν θεωρώ ότι ο απλός πολίτης πιστεύει πως είμαστε όλοι ίδιοι. Αντίθετα, με την εμπειρία όσων ακολούθησαν το δημοψήφισμα, νομίζω ότι οι πολίτες είχαν την ευκαιρία να δουν ποιοι είναι ειλικρινείς στις δεσμεύσεις και στα πιστεύω τους και ποιοι υφάρπαξαν την ψήφο και την εμπιστοσύνη τους προκειμένου να διατηρήσουν τη θέση τους στην εξουσία. Η Πλεύση Ελευθερίας καθόλου δεν θέλει να άρει την δικαιολογημένη δυσπιστία απέναντι στα κόμματα που πρόδωσαν τον λαό και κατέστρεψαν τη χώρα. Αντίθετα, η Πλεύση Ελευθερίας δίνει τη μάχη προκειμένου οι πολίτες να ανακτήσουν πρώτα απ’ όλα την εμπιστοσύνη τους στις δικές τους δυνάμεις, να συνειδητοποιήσουν ότι εναπόκειται στους ίδιους να αναδείξουν όχι απλώς μια πολιτική δύναμη που θα τους εκπροσωπήσει, αλλά μια πολιτική, κοινωνική και κινηματική δύναμη που θα είναι σάρκα από τη σάρκα τους, θα είναι βγαλμένη από τα σπλάχνα της κοινωνίας και θα υπηρετήσει την υπόθεση της απελευθέρωσης της χώρας και του λαού μέχρι τέλους.
Η Πλεύση Ελευθερίας δεν λέει «εμπιστεύσου σε εμάς το μέλλον σου», λέει «εμπιστεύσου τις δυνάμεις σου, πάρε το μέλλον σου στα χέρια σου». Δεν λέμε «ψήφισέ μας», λέμε «πήγαινε να ψηφίσεις, έλα να μετάσχεις, μην απέχεις, μην εκχωρείς». Προσκαλούμε σε συμμετοχή, ως αναγκαία προϋπόθεση της χειραφέτησης και της απελευθέρωσης.
Κώστας Παπαντωνίου: Γιατί επιλέχθηκε στη συμπλήρωση ενός έτους από το ΟΧΙ να γίνει μεγάλη εκδήλωση στον Λυκαβηττό και όχι, ας πούμε, μια διαδήλωση μαζί με τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που, πλέον, είναι απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η Πλεύση Ελευθερίας δεν πιστεύει στις εκδηλώσεις που προσιδιάζουν σε μνημόσυνα. Η αναφορά μας στο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος δεν είναι ούτε επετειακή ούτε επιμνημόσυνη. Αυτό που λέμε είναι ότι το ΟΧΙ έχει αξία, ουσία και ισχύ σήμερα και κάθε μέρα. Το ΟΧΙ μας πρέπει να το υπερασπιστούμε. Και το ΟΧΙ μας πρέπει να το μετατρέψουμε σε ενεργό διεκδίκηση κατάρριψης όλων των παράνομων και αντισυνταγματικών «Ναι σε Όλα» που αρθρώνονται στη Βουλή. Έτσι πήραμε αυτήν την κινηματική πρωτοβουλία, το «ΟΧΙ στα ΝΑΙ τους», που ξεκίνησε από την Πλεύση Ελευθερίας ως μη κομματική πρωτοβουλία, προκειμένου να αναδείξουμε ένα τεράστιο ζήτημα από τα χιλιάδες που ανακύπτουν στο πλαίσιο της κατάλυσης της δημοκρατικής λειτουργίας, της επικυριαρχίας της Τρόικας και των Δανειστών και της υφαρπαγής της δημόσιας περιουσίας: το θέατρο Λυκαβηττού, που είναι συνδεδεμένο με τις μνήμες και τις ζωές μας, με τον πολιτισμό και την ταυτότητά μας ως σύγχρονων γενεών, είναι ανάμεσα στα 70.000 ακίνητα που μεταβιβάζονται στο ΤΑΙΠΕΔ προς πώληση. Είπαμε, λοιπόν, «ΟΧΙ στο ξεπούλημα του Θεάτρου Λυκαβηττού». Και ζητήσαμε, μέσα από αυτή τη συμβολική εκδήλωση με την παρουσία και τη συμπαράσταση πολλών καλλιτεχνών, προσωπικοτήτων, κινημάτων, πρωτοβουλιών, να ξανανοίξει το θέατρο για τους πολίτες και όχι για τα εσωτερικά και ξένα αρπακτικά που εποφθαλμιούν και αυτό το πολύτιμο κομμάτι του πολιτισμού μας και της δημόσιας περιουσίας. Θεωρούμε ότι με τέτοιες δράσεις υπηρετούμε με ζωντανό τρόπο το ΟΧΙ μας. Και το «ΟΧΙ στα Ναι τους» θα συνεχίσει να αναλαμβάνει τέτοιες και άλλες πρωτοβουλίες, όπως κάναμε και στις 24 Ιουλίου, με αφορμή την απόρριψη της πρόσκλησης Παυλόπουλου σε δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο.
Όσο για την 5η Ιουλίου, η Πλεύση Ελευθερίας επέλεξε την ίδια ημέρα να καταθέσει την ιδρυτική της διακήρυξη στον Άρειο Πάγο, σηματοδοτώντας την αξία του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος για το παρόν και το μέλλον μας.
Κώστας Παπαντωνίου: Η Πλεύση Ελευθερίας ταυτίζεται, εν πολλοίς, με εσάς. Θέλετε αυτό να αλλάξει; Θέλετε ένα κόμμα που θα ταυτίζεται με τα μέλη του και πώς αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Η Πλεύση Ελευθερίας ξεκίνησε με δική μου πρωτοβουλία αλλά και με πρωτοβουλία πολλών ανθρώπων και πολλών νέων ανθρώπων, που συμπαρατάσσονται, συμπορεύονται, συμπλέουν και θεωρούν την Πλεύση Ελευθερίας εξίσου δική τους, την θεωρούν υπόθεση όλων μας. Το στοίχημα του να ενσαρκώσει η Πλεύση Ελευθερίας την κοινωνία και η κοινωνία να ενσαρκώσει την Πλεύση Ελευθερίας είναι ένα στοίχημα καθημερινό, που θα εξαρτηθεί τόσο από εμάς που ήδη δουλεύουμε γι’ αυτό το σκοπό, θα εξαρτηθεί φυσικά και από εμένα προσωπικά, θα εξαρτηθεί κι από τους πολίτες που ήδη αγκαλιάζουν αυτήν την πρωτοβουλία. Η προηγούμενή μου εμπειρία μου απαγορεύει να σκεφθώ ότι με παραδοσιακές κομματικές τακτικές και με παλαιοκομματικούς μηχανισμούς θα μπορούσε μια πολιτική πρωτοβουλία να υπηρετήσει πραγματικά την υπόθεση της απελευθέρωσης και της αποκατάστασης της δημοκρατίας. Γι’ αυτό και η Πλεύση Ελευθερίας συγκροτείται με εντελώς διαφορετικό, πρωτότυπο, κινηματικό, αμεσοδημοκρατικό τρόπο, με διαφάνεια, στο φως, βασιζόμενη στο διαδίκτυο αλλά και στη ζωντανή επαφή, στην εθελοντική συνεισφορά, στις ιδέες και στις προτάσεις που προέρχονται από την κοινωνία, όχι ως μια άκαμπτη δομή αλλά ως ένας ζωντανός οργανισμός, κύτταρα του οποίου είμαστε όλοι εμείς.
Κώστας Παπαντωνίου: Οι επόμενες εκλογές είναι πιθανό να γίνουν τον Σεπτέμβρη του 2019. Με ποιές δράσεις μπορεί να μείνει ζωντανή η σχέση του κόμματος με την κοινωνία;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Οι επόμενες εκλογές είναι βέβαιο ότι θα γίνουν πολύ νωρίτερα από το Σεπτέμβριο του 2019. Ανεξαρτήτως, όμως, της διενέργειας των επόμενων εκλογών η Πλεύση Ελευθερίας είναι μια ζωντανή διαδικασία, είμαστε ζωντανοί εκείνοι κι εκείνες που την κινούμε και την ενσαρκώνουμε και ο καθημερινός πολλαπλασιασμός των επαφών και των δράσεών μας, η καθημερινή επαφή με πολίτες που προσφέρουν τη δύναμη και τη διαθεσιμότητά τους στον αγώνα μας, ατσαλώνουν την αποφασιστικότητά μας, ενισχύουν το μεράκι και τη δημιουργικότητά μας και μας εμπνέουν να συνεχίσουμε μέχρι την πλήρη δικαίωση του λαού μας.
Κώστας Παπαντωνίου: Εφόσον η Πλεύση Ελευθερίας έρθει στην εξουσία, υπάρχει τρόπος να μην υποκύψει σε εκβιασμούς; Υπήρξαν στο πρόσφατο παρελθόν χαρτιά που δεν χρησιμοποίησε η τωρινή Κυβέρνηση;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Όποιος κινδυνεύει να καταστεί εκβιαζόμενος οφείλει να κρατηθεί μακριά από τη δημόσια σφαίρα και το δημόσιο βίο. Είναι αυτονόητο ότι όταν διεκδικείς μια θέση ευθύνης, όταν διεκδικείς μια θέση εκπροσώπησης των συμπολιτών σου, η απάντησή σου στους εκβιασμούς δεν μπορεί να είναι τίποτε άλλο παρά ένα ηχηρό ΟΧΙ. Η σημερινή Κυβέρνηση είναι υπόλογη ακριβώς διότι σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής εκπροσώπησης απενεργοποίησε το πιο ισχυρό χαρτί του λαού και της χώρας, που ήταν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος αλλά και το εξίσου ισχυρότατο όπλο που ήταν το πόρισμα της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους. Άλλο ενεργότατο εργαλείο το οποίο η Κυβέρνηση επέλεξε να μην ενεργοποιήσει: το πόρισμα για τις γερμανικές οφειλές. Αλλά και οι αξιώσεις της χώρας από υποθέσεις διαφθοράς, κυρίως κατά γερμανικών εταιριών εξοπλισμών και τεχνολογίας, όπως η Siemens, η HDW, η ThyssenKrupp.
Οι εκβιασμοί δεν αποκρούονται με παρακάλια, αλλά με σθεναρή διεκδίκηση και θωράκιση του λαού και της δημοκρατίας, που δεν μπορεί να θυσιάζονται με κανένα πρόσχημα. Η Πλεύση Ελευθερίας όχι απλώς θα αποκρούσει τους εκβιασμούς, αλλά και θα δώσει τη μάχη της απελευθέρωσης, χωρίς να βάζει πάνω από το λαό και τη δημοκρατία το παραμικρό. Για το σκοπό αυτό η κυρίαρχη μέριμνά της θα είναι η εξασφάλιση των όρων αποτελεσματικής άμυνας και αντίστασης του λαού απέναντι σε κάθε εκβιασμό, νομισματικό, τραπεζικό ή άλλο.
Κώστας Παπαντωνίου: Με δεδομένο ότι έχουν προχωρήσει πολλές ιδιωτικοποιήσεις, αν βρεθεί το κόμμα σας στην εξουσία, θα υπάρχουν περιθώρια να ασκηθεί η πολιτική που θέλει χωρίς μεγάλο μέρος του πλούτου της χώρας; Ας πούμε η συμφωνία με την Cosco, θα είναι μια συμφωνία από αυτές που θα ανατραπούν;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Πολύ σωστά επισημαίνετε ότι τα περιουσιακά στοιχεία του δημοσίου που ξεπουλιούνται συγκροτούν τα εργαλεία ανάπτυξης, ανεξαρτησίας και ευημερίας του λαού και της χώρας μας. Συνεπώς, το ότι ξεπουλιούνται δεν αποτελεί μόνον υφαρπαγή, αλλά και τεχνική-στρατηγική αποδυνάμωσης, εξάρτησης, υποδούλωσης του λαού και της χώρας. Για το λόγο αυτό, άλλωστε, η εκποίηση πολλών τέτοιων αγαθών όπως τα δημόσια αγαθά, ρεύμα, νερό και οι αντίστοιχες εταιρίες παροχής τους, οι αιγιαλοί, οι παραλίες, οι αρχαιολογικοί χώροι, είναι εξόφθαλμα αντισυνταγματική. Ταυτόχρονα, συντελείται ένα οικονομικό έγκλημα, με ωφελημένους τα «ημέτερα» αρπακτικά και τους δανειστές. Η περιφρούρηση του Συντάγματος και των συνταγματικών κεκτημένων επαφίεται στον πατριωτισμό όχι μόνον των Κυβερνήσεων αλλά και των πολιτών. Μια Κυβέρνηση της Πλεύσης Ελευθερίας θα ακυρώσει κάθε αντισυνταγματική και επιζήμια συμφωνία: για τον ΟΛΠ, το Ελληνικό, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, τη ΔΕΗ, τον ΟΠΑΠ, το ψηφιακό φάσμα και τόσες άλλες. Το έχω πει πολλές φορές στη Βουλή, ας το ακούσουν και οι αγοραστές της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, του πιο πρόσφατου σκανδάλου, κι ας το ακούσουν και συνολικά οι αγοραστές που εμφανίζονται ως δήθεν επενδυτές, αρπάζοντας ό,τι υπάρχει από ασημικά και χρυσαφικά του Δημοσίου: οι συγκεκριμένοι «αγοραστές» αποκτούν με δόλο στοιχεία του δημοσίου που δεν τα δικαιούνται. Δεν είναι «καλόπιστοι τρίτοι». Αυτοί που συμμετέχουν σ’ αυτή τη διαδικασία ξεπουλήματος, γνωρίζουν άριστα ότι παραβιάζεται το δημόσιο συμφέρον και το Σύνταγμα. Αυτό σημαίνει ότι, όταν μεθαύριο ακυρωθούν αυτές οι συμπράξεις κι αυτές οι δικαιοπραξίες, δεν θα μπορούν να προφασίζονται ότι δήθεν «δεν ήξεραν και δεν κατάλαβαν».
Κώστας Παπαντωνίου: Λέτε, δηλαδή, ότι υπάρχει νομική βάση για την ακύρωση αυτών των εκποιήσεων;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Υπάρχει και η νομική και η κοινοβουλευτική βάση για να ακυρωθούν αυτές οι συμβάσεις. Και προσωπικά, έχω φροντίσει να καταγραφεί στα πρακτικά της Βουλής, κατ’ επανάληψη, ότι εδώ έχουμε όρους οι οποίοι παραβιάζουν το θεμελιώδες Δημοκρατικό και Συνταγματικό κεκτημένο, αλλά και το δημόσιο συμφέρον, αφού μιλάμε για δήθεν εκποιήσεις, όχι απλώς κάτω της αγοραίας αξίας, με εξόφθαλμη ζημία, του Ελληνικού Δημοσίου και με τεράστιο όφελος εκείνων οι οποίοι εξαγοράζουν. Είναι αυτονόητο ότι τα περιουσιακά στοιχεία που υφαρπάχθηκαν παρά το Σύνταγμα και το δημόσιο συμφέρον θα ανακτηθούν. Και είναι, επίσης, αυτονόητο ότι θα κληθούν σε λογοδοσία οι Διοικήσεις του ΤΑΙΠΕΔ, οι διάφοροι σύμβουλοι, οι εμπειρογνώμονες και τα κυβερνητικά στελέχη που προώθησαν τέτοιες ληστρικές πράξεις.
Κώστας Παπαντωνίου: Το τελευταίο διάστημα βρέθηκε στο επίκεντρο η ψήφιση της απλής αναλογικής, η οποία εν τέλει πέρασε. Αν ήσασταν στη Βουλή θα την ψηφίζατε;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ο εκλογικός νόμος που ψηφίστηκε στη Βουλή ουδεμία σχέση έχει με την απλή αναλογική. Ας μην μπερδεύουμε τον κόσμο αναφερόμενοι σε «απλή αναλογική» όταν μιλάμε για τον πρόσφατο νόμο. Είναι αυτονόητο ότι αν βρισκόμουν στη Βουλή πολλά πράγματα που σήμερα γίνονται, δεν θα γίνονταν. Για αυτό άλλωστε και επιδιώχθηκε να διαλυθεί η προηγούμενη Βουλή. Ο εκλογικός νόμος Τσίπρα αποτελεί άλλο ένα εκλογομαγείρεμα, ένα εκλογικό-πολιτικό κόλπο αντιπερισπασμού και αποπροσανατολισμού, αλλά και διασφάλισης των όρων στην σημερινή Κυβέρνηση για να παρατείνει τη σχέση της με την εξουσία, με αλχημείες και ανίερες συμμαχίες. Αν ήμουν στη Βουλή θα έκανα ό,τι κάνω από τη θέση που είμαι σήμερα: θα πολεμούσα ώστε στις επόμενες εκλογές, με όποιο εκλογικό νόμο κι αν διενεργηθούν, να ανατραπεί συνολικά το μνημονιακό καθεστώς, όπως εκπροσωπείται ή υποβοηθείται συνολικά από τα σημερινά κοινοβουλευτικά κόμματα, χωρίς καμμία εξαίρεση.
Κώστας Παπαντωνίου: Διαβάζουμε στην ιδρυτική διακήρυξη του κόμματος ότι θα γίνει αγώνας για μια Βουλή ανοιχτή στους πολίτες. Ποιό ακριβώς είναι το όραμα;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν μιλάμε για όραμα αλλά για παράδειγμα – υπόδειγμα το οποίο ξεκίνησε να χτίζεται ήδη στην προηγούμενη περίοδο. Η Βουλή υποδέχθηκε συλλαλητήρια, μετανάστες, πολίτες, υποδέχθηκε νέους και νέες, άνοιξε τις πόρτες της στα κινήματα, ήταν μια Βουλή ζωντανή, δρώσα και ζώσα. Με επιτροπές για καίρια ζητήματα στο επίκεντρο της ιστορικής και πολιτικής συγκυρίας, με διαφάνεια, με ζωντανή μετάδοση όλων των συνεδριάσεων, αλλά και με δυνατότητα των πολιτών και των κινημάτων να εισέρχονται και να συμμετέχουν σε Επιτροπές, όπως η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους και η Επιτροπή για τη Διεκδίκηση των Γερμανικών Οφειλών. Με δυνατότητα παρέμβασης του πολίτη στην κοινοβουλευτική λειτουργία με προτάσεις, κρίσεις, τοποθετήσεις, με πραγματική και όχι εικονική διαβούλευση με τους κοινωνικούς φορείς αλλά και τους απλούς ανθρώπους.
Κώστας Παπαντωνίου: Η απόρριψη της πρόσκλησης του Προέδρου της Δημοκρατίας να παρευρεθείτε στη δεξίωση στο Προεδρικό Μέγαρο «για την 42η επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας», συνοδεύτηκε από σχόλιο περί έλλειψης δημοκρατίας.
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν συνηθίζω να μιλάω με σχόλια. Δήλωσα ευθέως, όπως έχω κάνει ξανά, ότι στη χώρα μας έχει καταλυθεί η δημοκρατική λειτουργία. Δεν θα μπορούσα, επομένως, να παρευρίσκομαι σε φιέστες με εκείνους που συμπράττουν στην κατάλυση του πολιτεύματος. Θεώρησα προσβλητική για την ιστορία και τη δημοκρατία την «αυστηρά προσωπική» πρόσκληση σε δεξίωση με «βαθύχρωμο ένδυμα» και στολή. Δήλωσα- και το πιστεύω απόλυτα- ότι ο λαός μας θα έχει την ευκαιρία να γιορτάσει με ανοιχτές πόρτες και ανοιχτούς δρόμους όταν αποκατασταθεί ξανά η Δημοκρατία στη χώρα μας. Είμαι βέβαιη ότι ο λαός μας και θα γιορτάσει και θα γελάσει τελευταίος, γιατί είναι ένας σπουδαίος και γενναίος λαός, που μπορεί να προδόθηκε, αλλά δεν παραιτήθηκε.
Κώστας Παπαντωνίου: Την ίδια ημέρα πήγατε στα Εξάρχεια
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Ναι, ήταν η δεύτερη πρωτοβουλία του ΌΧΙ στα Ναι τους, μετά το Λυκαβηττό. Στείλαμε πίσω την πρόσκληση στον Πρ. Παυλόπουλο με την ένδειξη «Απορρίπτεται» και, την ημέρα και την ώρα της δεξίωσης στο Προεδρικό Μέγαρο, εμείς βρεθήκαμε στην Πλατεία Εξαρχείων, ανάμεσα σε πολίτες και συλλογικότητες. Αυτό το θεωρώ πολύ σημαντικό αντιπαράδειγμα απέναντι στις φρουρούμενες από κλούβες δεξιώσεις των καταστροφέων της χώρας που φοβούνται τους πολίτες και δεν μπορούν, δικαίως, να κυκλοφορήσουν.
Κώστας Παπαντωνίου: Με δεδομένο ότι ξεκινά ο διάλογος για τη Συνταγματική Αναθεώρηση, ποιές είναι οι βασικές αλλαγές που πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν;
Ζωή Κωνσταντοπούλου: Συνιστά πρόκληση να μιλούν για αναθεώρηση του Συντάγματος εκείνοι που το έχουν κάνει κουρελόχαρτο, οι ίδιοι που το παραβιάζουν και το καταλύουν καθημερινά, στο μέγιστο βαθμό. Το Σύνταγμα δεν μπορεί να αναθεωρηθεί από μνημονιακούς, γιατί είναι βέβαιο ότι μέριμνά τους θα είναι η συνταγματοποίηση του Μνημονίου και της Επιτροπείας και η διαιώνιση του καθεστώτος ασυλίας και ασυδοσίας των ιδίων, των συνεργών και των συναυτουργών τους. Κάθε συζήτηση για αναθεώρηση του Συντάγματος προϋποθέτει την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στη χώρα, στην οποία πρέπει να συμπράξουν όλοι οι πολίτες, με την ενεργοποίηση της συνταγματικής και πατριωτικής υποχρέωσης που απορρέει από την ακροτελεύτια διάταξη του Συντάγματος και το άρθρο 120, του παλιού 1-1-4: η υπεράσπιση της δημοκρατικής και συνταγματικής λειτουργίας επαφίεται στον πατριωτισμό μας και η αντίστασή μας στην μνημονιακή δεσποτεία αποτελεί όχι μόνον θεμελιώδες δικαίωμα, αλλά και θεμελιώδη υποχρέωση.
